De lelijkheidsfilter van Knack. Een schoolvoorbeeld van hoe onbewuste manipulatie werkt.

Ik schrok er zelf een beetje van. Cijfers zijn in deze context uiteraard totaal onbelangrijk, maar er is meer aan de hand, ik zie het als een teken aan de wand. Wat er namelijk werkelijk leeft bij veel mensen, is niet wat de pers ons wil laten geloven.

Als je als individu 337800 bekeken wordt met dit soort post, en meer dan 4800 keer geliket, zonder hashtags, zonder tagging, en uiteraard zonder enige commerciële inspanning of lobby, dan weet je dat er bij veel mensen een grote boosheid leeft. Vlaamse media halen deze cijfers op Twitter niet. By far niet.

Mijn post is dan ook een 'aanklacht' tegen een volgens mij overduidelijke framing die velen blijkbaar beu zijn.

De context: Het weekblad Knack heeft een abonnement bij een foto agentschap, in dit geval Getty images, en onderwerpt de verkregen foto van het hoofd van de ‘rechtse’ Italiaanse premier Meloni aan een ‘correctie’, op een manier zoals niemand zichzelf wil gepubliceerd wil zien. Contrast verhogen, kleur eruit, structuur van het gezicht verscherpen: trucjes om iemand er ziekelijk te laten uitzien. Door het origineel ernaast te zetten, met 4 lijnen tekst, toon ik de “toegevoegde waarde” van Knack, met het stormpje tot gevolg.

De “aanklacht” tegen hun framing creëerde zoveel feedback naar de redactie, dat ze er enkele dagen later een fact check (!) aan besteedden, waarbij ze als bewijs de eigen fotoredacteur interviewden, die kwam zeggen dat het dagelijkse praktijk was. De feiten waren gecheckt, ik zat er naast.

Omdat er wat lauwtjes werd gereageerd, en iedereen het blad uitlachte, sprong ook de adjunct hoofdredacteur in ter ondersteuning, op twitter, I kid you not, met de mededeling dat het om, ik citeer, “druktechnische” redenen was. Hoe meer redenen, hoe meer waarheid, zoals u weet.

Daar zakt mijn mediawatchende broek van af, Tegenwinders. Bij uitbreiding stond plots de hele Knack redactie met de broek op de enkels. Op welke vergadering zou dat bedacht zijn. “De mensen snappen er toch niks van, zeg maar dat het om druktechnische redenen was”. Zoiets, waarbij ze hun geloofwaardigheid nog een meter dieper de grond in duwden. Hilarisch.

"De fout van vele mensen die denken dat ze slim zijn, is te denken dat anderen dom zijn".

Een grappige boutade die ik voor het eerste hoorde uit de mond van vriend Vincent, en hij heeft gelijk. Vele politiekers en perslieden lijden er aan.

Voor de goede orde, ik beschouw mezelf als politiek dakloos, niemand die in het parlementair halfrond rondloopt, zie ik als mijn vertegenwoordiger. Het is niet omdat je goed de vinger op de wonde kan leggen, dat je een goede dokter bent, u begrijpt wat ik bedoel. Dit geheel terzijde.

Mijn conclusie: Een persmedium dat de waarheid bewust geweld aan doet, heeft geen bestaansreden meer. De lezer heeft altijd gelijk, en zal het bewijzen.