België heeft een plan. Een afschakelplan.

Auteur, columnist en ondernemer Steven Arazola de Oñate kijkt naar de actualiteit en geeft zijn ongezouten mening.

Een lijk dat dood is kan men niet blijven reanimeren.

De paars-groene regering van Guy Verhofstadt keurde in 2003 de wet op de kernuitstap goed. Dit was één van de vele enorm foute, zeg maar desastreuze, beslissingen van deze rampregering. Bijna 20 jaar later hebben de overheden in ons land al ongeveer 100 miljard euro gespendeerd aan wind- en zonne-energie. Hadden we deze 100 miljard geïnvesteerd in nieuwe en moderne kerncentrales, hadden we daar nu nog zonder overdrijven decennia van kunnen genieten. Dit deden we niet en sinds deze week beseffen velen eindelijk dat we ons omwille van het gigantisch achterlijk beleid van onze beleidsmakers stilaan kunnen gaan voorbereiden op black-outs. Veel Vlamingen weten ondertussen ook al in welke zone van het befaamde afschakelplan ze zich bevinden. Vanaf januari 2023, binnen enkele weken, betalen we allemaal een capaciteitstarief (om belasting van het net te voorkomen) om nadien toch afgeschakeld te worden. Mocht het niet zo enorm triest zijn, zou je nog kunnen lachen met de ongeëvenaarde domheid van onze huidige generatie politici. Dit in het rijkste continent van de wereld en in het land met de hoogste belastingen ter wereld. Laat dat even bezinken. Een zoveelste “complottheorie” dreigt bovendien opnieuw realiteit te worden.

In november 2018 hield ik als toenmalig Open VLD-politicus een vurig pleidooi voor het langer openhouden van onze kerncentrales. Je kan inderdaad aanhalen dat het niet bijster slim van me was om toen lid te zijn van de meest ondemocratische partij die ons land de laatste decennia heeft gekend. Dat is dan zelfs nog een gigantisch understatement. Het was inderdaad ronduit achterlijk en naïef van mij dat ik toen nog niet begreep dat het blauwe leugenfabriekje er enkel was en is om de belangen van de partijtop en een kleine elite te dienen. Achterlijk en naïef werd ik door bijna iedereen van Open VLD ook genoemd toen ik in 2018 waarschuwde dat het sluiten van de kerncentrales in 2025 zou uitdraaien op een gigantische ramp voor ons allemaal. Toen al kreeg ik het verwijt dat ik niet vertrouwde “in de wetenschap” die er wel voor ging zorgen dat we voldoende hernieuwbare energie gingen kunnen opwekken tegen 2025. Ik vond deze uitspraken eigenlijk best hallucinant, omdat je volgens mij echt geen gigantisch goed brein moest hebben om toen al te begrijpen wat er zou gebeuren in ons land als er geen kerncentrales meer zijn. De laatste jaren hebben we allemaal kunnen vaststellen dat helaas zeer veel politici blijkbaar geen al te goed werkend brein hebben, al zeker niet als ze deel uitmaken van de Vivaldi-coalitie. Enkel de Franstalige liberalen van de MR en vooral hun voorzitter Georges-Louis Bouchez gaven de laatste jaren af en toe wat tegengas en zij lieten ook verstaan dat er misschien toch één of twee kerncentrales zouden moeten open blijven. De Groenen lieten weten dat dit nooit zou kunnen gebeuren zolang zij deel uitmaakten van de Vivaldi-regering. Ze stapten immers mee in het avontuur met als (bijna enige) doel het Belgische nucleaire park nu eindelijk en definitief te sluiten. Het zou hun grootste triomf ooit worden. Exact een jaar geleden, bijna dag op dag, liet ook leugenaar Lachaert, de voorzitter van de Vlaamse liberalen, een fantastische quote optekenen: “Een lijk is op een bepaald moment dood. Je kan nog vijf minuten reanimeren, maar na een dag wordt het therapeutische hardnekkigheid.” Voor hem was een levensduurverlenging van de twee jongste kerncentrales definitief uitgesloten. Enkele maanden later en met het schaamrood op de wangen moesten zowel Egbert als de Groenen een eerste keer een bocht nemen. Toen werd beslist dat de kernreactoren Doel 4 en Tihange 3 tien jaar langer open blijven dan gepland. De Groenen waren furieus, maar ze konden toen nog zeggen dat het de fout was van Poetin dat er niet genoeg zon en wind ging zijn tegen 2025. De regimepers slikte deze onzin zoals gewoonlijk als zoete broodjes en minister van Energie Tinne Van der Straeten werd geportretteerd als een genie. Als u ons Tinne ongeveer 7 seconden hoort spreken beseft u uiteraard zelf zeer spoedig dat ze nooit de slimste van haar klas geweest is, en ook dat is inderdaad een gigantisch understatement. Uiteraard moet ook ik wel erkennen dat het niet enkel Tinne haar fout is. In 2018 was zij immers nog geen minister, ze kon toen al wel net haar naam zonder fouten schrijven, maar dit geheel terzijde. Het probleem, volgens mij, is dat we al veel te lang in ons land 4 ministers hebben die bevoegd zijn voor Energie. In Frankrijk en Duitsland en ook in onze andere buurlanden is er 1 minister die bevoegd is voor Energie. In ons kleine landje hebben we hier jammer genoeg blijkbaar 4 ministers voor nodig (Vlaams, Brussels, Waals en federaal). Dit is niet alleen ontzettend duur, maar uiteraard ook enorm inefficiënt. Een minister in ons land heeft ongeveer 40 tot 120 mensen werken in zijn of haar kabinet. Het is dan ook vrij logisch dat indien we het opnieuw zouden doen met 1 federale minister dit een enorme besparing zou zijn. Doordat er nu 4 ministers zijn die vaak niet overeenkomen is er al jaren nagelaten om een langetermijnvisie uit te werken, waardoor we nu in de problemen zullen komen de volgende jaren. Stilaan beginnen nu eindelijk ook onze Vivaldi-jongens en -meisjes dit te snappen. Er werd hen deze week duidelijk gemaakt dat we zelfs met het openhouden van de 2 eerdergenoemde kerncentrales in 2025 in grote problemen zouden geraken en een afschakelplan zouden nodig hebben in grote delen van ons land tussen 17u en 20u. De Groenen moesten dus opnieuw een bocht nemen en deden dit ook. Ze hebben zich deze week zelfs geuit als verdedigers van het openhouden van kerncentrales en ze rekenen hier, naar eigen zeggen, op de redelijkheid van de coalitiepartners. Ik vond het verbijsterend dat blijkbaar geen enkele journalist hier vragen bij stelt? Cynisme heeft deze week in ons land toch weer een nieuwe dimensie bereikt. Het grootste probleem is echter dat het stilaan bijna onbetaalbaar wordt om deze centrales nog open te houden. Jarenlang ontkent men een evident bevoorradingsrisico en dan wordt het plots toch erkend en gaat men op het slechtst mogelijk moment opnieuw onderhandelen met Engie. In Parijs komt men niet bij van het lachen. Hun vermoeden dat Belgen ontzettend dom zijn is wederom eens bevestigd. Als onze politici in 2018 al hadden begrepen wat ik toen al schreef had alles al jaren in kannen en kruiken geweest en hadden we nog minstens 15 jaar kunnen genieten van de goedkoopste elektriciteit van gans Europa. Nu gaan we allemaal stukken van mensen betalen door een gigantisch achterlijk beleid. Naar mijn mening is dit zelfs een misdadig beleid, want de economische schade die ze hebben veroorzaakt is groter dan de schade veroorzaakt door alle gedetineerden samen die in Leuven Centraal hun straf uitzitten. Ik ben alleszins benieuwd hoe onze niet al te intelligente excellenties dit probleem de volgende weken en maanden zullen aanpakken. Je kan er nu al van op aan dat ze er opnieuw een gigantische knoeiboel van zullen maken. Doch blijven onze excellenties gigantisch arrogant. De arrogantie van de huidige Vivaldi-tenoren is te verklaren door de zekerheid die ze hebben dat Vivaldi II nu al beslist is. Hoogmoed komt echter voor de val en ik ben er eigenlijk vrij gerust op dat ze enorm hard zullen vallen. Zo hard dat opstaan nadien nog onmogelijk wordt. Hoe lang gaan ze deze regering nog kunstmatig in leven trachten te houden? Een lijk dat dood is kan met niet blijven reanimeren, toch Egbert? Vivaldi maakt lijken onder de bevolking en reanimeert enkel zichzelf ook al zijn ze al in ontbinding en stinken ze uren in de wind. De bevolking kan hun stank steeds minder luchten en dat zullen we de volgende maanden en jaren steeds vaker zien. Iedereen heeft immers een breekpunt, zelfs de veel te brave en hardwerkende Vlaming.

Nog meer camera’s en drones.

Een ander relevant feit in de Belgische politiek was het nieuws dat er zo mogelijk nog meer zal ingezet worden op camera’s en drones. Deze zouden immers verkeersdoden kunnen vermijden, willen onze excellenties ons wijsmaken. Vlaams mobiliteitsminister Lydia Peeters (Open VLD) wil de proefprojecten in West-Vlaanderen en Limburg uitbreiden om sneller verkeersonveilige punten op te sporen. Met camera's en drones worden daar sinds maart 2021 verkeersonveilige punten opgespoord, in de hoop dat dat lukt nog voor er ongelukken plaatsvinden. Wederom is het voor onze politici blijkbaar zeer moeilijk om eens te kijken naar de feiten. Er hebben in dit land nooit eerder zoveel slimme camera’s, trajectcontroles en andere gadgets op onze wegen gestaan als vandaag. Toch was 2022 het jaar met het hoogste aantal verkeersdoden sinds 2016. (Misschien door plotse overlijdens?) De camera’s hebben dus niet bepaald een positief effect gehad. Zoals de vorige weken reeds aangehaald wil onze federale regering het aantal camera’s tegen eind volgend jaar nog verdubbelen. Elke dag opnieuw schuiven we wat meer op richting China. Steeds opnieuw worden onze gezondheid en veiligheid ingeroepen om draconische en vrijheidsberovende maatregelen te verantwoorden. Volledige controle over de burgers is dan ook de natte droom van onze leiders.

Elon Musk houdt woord.

Deze week was het trouwens weer zeer interessant op Twitter. Ook daar werd er de laatste jaren blijkbaar enorm ingezet op de controle van de gebruikers. De nieuwe eigenaar Elon Musk houdt daarentegen duidelijk woord en strijdt zeer moedig voor het vrije woord en de vrijheid van meningsuiting. Het is hallucinant om te zien hoe pers en politiek hierop reageren. Iedereen lijkt dit problematisch te vinden. Dit wil zeggen dat ze iets te verliezen hebben. Bij de media bestaat natuurlijk de terechte vrees dat Elon ervoor zal zorgen dat ze totaal irrelevant gaan worden. Met de feiten die naar boven komen en nog zullen komen gaan steeds meer mensen immers beseffen dat de media in enkele zeer belangrijke dossiers wel een heel vuile rol hebben gespeeld de laatste jaren. De politiek is dan weeral bevreesd, omdat ze schrik hebben dat ze de controle gaan verliezen. Degenen die de media controleren, controleren de politieke werkelijkheid en bepalen het narratief. Bepaalde mensen hebben blijkbaar schrik dat ze niet langer het narratief zullen kunnen bepalen. Ook de Europese Unie heeft zich al laten horen en bepaalde “toppers” hebben al opgeroepen om Twitter in Europa aan banden te leggen. Bericht aan deze fascistische politici: George Orwell schreef zijn boeken als waarschuwing, niet als handleiding. Jullie als EU-politici bepalen niet wat “waarheid” is.