De vaccins tegen het HP virus: de invloed van duistere krachten op beleid van naïeve overheid

Tot in het midden van de jaren ‘90 van vorige eeuw organiseerde de overheid in België en Nederland vaccinatieprogramma’s tegen zeven traditionele ziekten, waarvan er een aantal ook gekend zijn als kinderziekten. In Nederland omschrijft men deze zeven als de doelziekten van het Rijksvaccinatieprogramma (RVP). In Vlaanderen worden deze inentingscampagnes uitgevoerd door Kind en Gezin, ten behoeve van dezelfde doelgroep. De ziekten die het voorwerp vormden van deze publieke interventies en het jaar van invoering zijn de volgende:

• Polio (B:1958) (NL:1957)

• Difterie (B:1959) (NL:1953)

• Tetanus (B:1959) (NL:1954)

• Kinkhoest (B:1959) (NL:1954)

• Rubella (B:1975) (NL:1974)

• Mazelen (B:1985) (NL:1976)

• Bof (B:1985) (NL:1987)

De logica achter deze publieke programma’s is de volgende: veel van deze ziekten kennen een belangrijke besmettingsgraad. Door vaccinatie verwacht men een hoge bescherming tegen het oplopen van de ziekte (incidentie). Door deze hoge bescherming vermindert ook het risico voor de bredere bevolking.

Risico-analyse

Deze logica klopt, tot op een bepaald niveau. Zo is de bescherming helemaal niet volledig en zeker niet definitief. Daarenboven moet men ook rekening houden met vaccinatieschade, een aspect dat steeds weer verdoezeld wordt. In een beperkt aantal gevallen loopt de (gezonde) gevaccineerde, die zich wilde beschermen tegen (toekomstige) ziekte onverwacht ernstige schade op. In uitzonderlijke gevallen kan dat zelfs tot levenslange invaliditeit en de dood leiden. Met andere woorden, men doet er goed aan om telkens een risico-analyse te maken: wat zijn de risico’s van de ziekte waartegen men zich wil beschermen en wat zijn de risico’s van de prik zelf?

Omdat deze inentingsprogramma’s worden uitgevoerd en gefinancierd door de overheid gaan de meeste burgers ervan uit dat de risico-analyse een zeer gunstige uitkomst had. Anders zou de overheid dit toch niet aanbieden én financieren? Deze aanname klopte ook wel enigszins in de beginjaren van deze publieke interventies (jaren ’50, ’60 en ’70). Maar in de loop van de jaren ’80 is de balans van de risicoanalyse gekanteld ten nadele van de inentingen. Vanaf de jaren 1990 veroorzaakten de inentingsprogramma’s zelf meer sterfgevallen en andere schade dan ze konden voorkomen door de vaccinaties.

1995-2019

In de onderstaande grafiek 1 zie je concrete gegevens hierover voor de periode 1995-2019 in Nederland. Daarin kan je vaststellen dat de dodelijke slachtoffers van de inentingen zelf (bruine kolommen) hoger liggen dan de kolommen met de sterfgevallen van de ziekten waartegen ze zich wilden beschermen. Let ook op de grijze kolommen van de levenslange beperking.

De belangen van het systeem nemen de overhand op de belangen van de kinderen

Hoewel het op het einde van de vorige eeuw al duidelijk was dat de publieke vaccinatiecampagnes hun beste tijd hadden gekend en dus dienden te worden opgeheven of afgebouwd, gebeurde net het omgekeerde. Ze werden alleen maar uitgebreid. De reden voor die paradoxale gang van zaken is niet ver te zoeken. De eigenbelangen die in de loop van die vele jaren steeds sterker waren geworden (financiële belangen, bureaucratische belangen, politieke belangen, carrièrebelangen) weerstonden alle serieuze evaluatie en kritiek op de doelmatigheid van de vaccinatiecampagnes. Het systeem en de persoonlijke belangen van al wie hierin werkzaam was verdrongen de bekommernis voor de veiligheid van de kinderen.

Daarenboven was er nog een heel belangrijke speler: de farmaceutische industrie. Dankzij de enorme omzet voor de vaccins (in wezen is het aantal afnemers gelijk aan de totale bevolking) met 1, 2 of 3 dosissen per ziekte plus nog eens herhaalprikken om de zoveel jaar, verkregen de producenten een door de overheid gegarandeerde en zeer winstrijke afzetmarkt voor hun producten.

Steeds meer

Dit gemakkelijk en commercieel risicoloos winstmodel lokte uiteraard steeds meer hebzucht en plannen uit om de vaccinatieschema’s uit te breiden. En dat is wat geschiedde. Door zware lobbying van de farmaceutische industrie, in samenwerking met een hele horde wetenschappers die daar professionele en financiële belangen bij hadden, werden steeds meer ziektes toegevoegd aan de publieke vaccinatieschema’s.

• Hepatitis B (B: 1999) (NL: 2003)

• Haemophilus Influenzae Type B (B: 2002) (NL: 1993)

• Meningokokken (B: 2007) (NL: 2002)

• Pneumokokken (B: 2007) (NL: 2006)

• Humaan papillomavirus (HPV) (B: 2010) (NL: 2008)

Daarenboven wordt in eigen land ook het vaccin tegen het rotavirus aanbevolen, maar dat is niet gratis voor de bevolking. Dat deze opname van nieuwe ziekten in de publieke vaccinatieschema’s niet altijd gebeurde vanuit gezondheidsoverwegingen zullen we onderzoeken aan het hand van het papilloma-virus.

Het papillomavirus, een gevaar voor de volksgezondheid? Niet echt!

Op de website van het Nederlandse RIVM vinden we de volgende informatie:

HPV is een virus dat veel voorkomt. Zo'n 80 tot 90% van de mensen wordt minstens één keer in hun leven besmet met HPV. Er zijn veel verschillende HPV-typen. Sommige typen, vooral HPV typen 16 en 18, kunnen na lange tijd kanker veroorzaken. Vaak merk je niets van een infectie en meestal ruimt het lichaam de infectie binnen 1 tot 2 jaar zelf op. Soms gebeurt dat niet, en kan na 10 tot 15 jaar kanker ontstaan. Andere typen HPV, zoals typen 6 en 11, kunnen leiden tot genitale wratten (wratten bij de vagina of penis).

Er bestaan dus verschillende typen van het humaan papillomavirus, minstens een honderdtal. De infectie treedt ook meer op bij vrouwen met veelvuldige seksuele contacten.

Wanneer je besmet bent met een zogenaamde hoogrisicovariant van het virus kan, afhankelijk van de plaats van de besmetting, kanker ontstaan. De frequentie waarmee dit voorkomt is niet zo hoog (baarmoederhalskanker vertegenwoordigt slechts 1% van het totaal aantal kankers). De frequentie van baarmoederkanker was in veel westerse landen overigens aanzienlijk gedaald tussen de jaren 1970 en 2010. Die daling wordt algemeen toegeschreven aan de screeningprogramma’s (PAP-test/uitstrijkje) die er werden opgezet.

Gigantische reclamecampagnes over de gevaren van baarmoederhalskanker

Ondanks de merkbare daling van de incidentie van baarmoederhalskanker werden er vijftien jaar geleden in alle westerse landen gigantische reclamecampagnes opgezet om de bevolking alert te maken voor de gevaren van baarmoederhalskanker.

Baarmoederhalskanker is uiteraard een reële aandoening en de bevolking en de overheid hebben er belang bij dat de risico’s op dit soort kanker verminderen. Die risico’s kunnen overigens heel goed verlaagd worden door screening en een gezonde levensstijl. Een weerbaar immuunsysteem heeft immers geen enkel probleem met het opruimen of onder controle houden van de letsels in de baarmoederhals, die de voorlopers zijn van baarmoederhalskanker.

Maar de barnumreclame maakt natuurlijk vooral melding van een andere oplossing: vaccinatie. Dat is merkwaardig want de vaccins die in eerste instantie worden aangeboden hebben niet de minste bewezen doeltreffendheid tegen baarmoederhalskanker. Het enige dat ze doen is de aanwezigheid van sommige virusstammen verlagen en daarmee ook de voorlopers van kanker. De technische term voor deze voorstadia is ‘cervicale intra-epitheliale neoplasmie’, afgekort als CIN. Men onderscheidt drie graden in de voorstadia van baarmoederhalskanker: CIN 1 (licht), CIN 2 (matig) en CIN 3 (ernstig).

De vaccins die worden aangeboden werken slechts op enkele van de meer dan honderd bestaande types. Vooral HPV-16 en HPV-18 worden geviseerd omdat deze types het meest aanleiding geven tot de eigenlijke kankerstadia.

Waarom kinderen vaccineren?

Hoewel iedereen het erover eens is dat er vele jaren verlopen vooraleer de aanwezigheid van het virus leidt tot letsels en de voorstadia tot de uiteindelijke fase van de eigenlijke kanker, wordt het vaccin toegediend aan jonge meisjes. Dat is ongeveer twintig tot veertig jaar vooraleer de ziekte zich meestal manifesteert. De meeste diagnoses van baarmoederhalskanker doen zich immers voor in de leeftijdsklasse 41-70 jaar. Dat kan je goed zien in de onderstaande grafiek van de Belgische Stichting tegen Kanker.

Dat is toch zeer merkwaardig! Waarom laat men jonge meisjes (en nu ook jongens) vandaag al risico’s dragen voor het vermijden van een potentiële ziekte die zich heel misschien bij hen zal voordoen als ze dertig of veertig jaar verder staan in hun leven? De risico’s zijn voor vandaag, de hypothetische voordelen voor binnen dertig of veertig jaar!

Het is te vergelijken met iemand die vandaag een reisverzekering neemt voor een reis naar India die hij misschien in het jaar 2063 zou kunnen ondernemen. Dat is toch complete onzin? Het HPV-vaccin is complete nonsens vanuit het standpunt van de gezondheidsrisico’s van de jongeren die nu de prik krijgen toegediend.

Doeltreffendheid tegen baarmoederhalskanker is niet bewezen

De doeltreffendheid van het vaccin tegen baarmoederhalskanker is helemaal niet bewezen. Ze kan ook niet bewezen worden in kortetermijnstudies omwille van de decennialange evolutieperiode tussen initiële letsels en uiteindelijke kanker. In de klinische studies heeft men bijgevolg vervangingsdoelstellingen geformuleerd en op basis daarvan heeft men besloten tot de effectiviteit van het vaccin. Big Pharma had haar doel bereikt: er was wetenschappelijk aangetoond dat het vaccin bij sommige types van het virus het risico op de voorstadia van baarmoederhalskanker kon verlagen.

Nu nog de tweede horde nemen: de goedkeuring door de gezondheidsautoriteiten. Om heel duistere en onbegrijpelijke redenen verkreeg Merck in de Verenigde Staten een spoedgoedkeuring van haar Gardasil-vaccin. Een spoedgoedkeuring laat toe om het product voortijdig op de markt te brengen, dit wil zeggen vooraleer de normaal vereiste veiligheidsonderzoeken zijn afgerond. We hebben dat verhaal ook meegemaakt met de Covid-19-vaccins. Waarom deze spoedprocedure werd aanvaard voor een heel gekende ziekte die amper 1% uitmaakt van de kankergevallen en waarvan de incidentie met meer dan de helft was gedaald in de daaraan voorafgaande periode is mij een raadsel. Zou de lobbying van Big Pharma hierin een rol spelen, denk je ?

Wie de wetenschappelijke artikelen over HPV nakijkt stuit op heel affirmatieve studies die de doeltreffendheid van de vaccins bevestigen. Zowel Cochrane (een onafhankelijke vereniging van wetenschappers) als het prestigieuze tijdschrift The Lancet bevestigden de effectiviteit van de HPV-vaccins tegen (de voorstadia van) baarmoederhalskanker. Een studie van de Royal Society of Medicine van februari 2020 maakte echter brandhout van die veronderstelde effectiviteit. De studie beklemtoont dat de hele methodologische benadering van die effectiviteitsstudies aan alle kanten rammelt..

Hoe is dit te verzoenen met veel andere wetenschappelijke artikelen die wél concludeerden dat de vaccins doeltreffend waren?

Mijn vermoeden is dat vele daarvan zijn geschreven door wetenschappers die financiële banden hebben met de vaccinproducenten. De graad van belangenvermenging of zelfs regelrechte corruptie in het wetenschappelijk wereldje van de vaccinatie-onderzoeken is gewoonweg onvoorstelbaar.

Wat in het artikel van de Royal Society of Medicine wordt uiteengezet was trouwens tien jaar vroeger al uiterst helder verwoord door Dr. Hans C. Moolenburgh in zijn voorwoord tot het boek van Désirée Röver: Baarmoederhalskanker, HPV-vaccins als een ‘deus ex vagina’. Moolenburgh schrijft heel uitdrukkelijk dat de ‘virussen’ waartegen nu zo driftig wordt ingeënt helemaal geen oorzaak zijn van de baarmoederhalskanker, maar de symptomen of reactie van het lichaam. Dat gebeurt wanneer het immuunsysteem verzwakt is en de aangetaste baarmoedermond niet kan herstellen. Met andere woorden: het natuurlijke immuunsysteem herstelt normaliter zelf de pre-cancereuze letsels en het is alleen wanneer het daar niet in slaagt (omwille van verzwakking) dat deze letsels evolueren naar de diverse CIN-staten en dat de virussen opduiken. Het zijn alarmsignalen, geen veroorzakers. Wat de HPV-vaccins doen is de strijd aanbinden tegen de knipperlichten die aangeven dat er een probleem is opgedoken!

De realiteit bewijst de ondoeltreffendheid van het vaccin

De cijfers die afkomstig zijn van de reële wereld hebben ondertussen ondubbelzinnig aangetoond dat de beloftes van het vaccin niet worden waargemaakt. In alle landen waarvan we cijfergegevens hebben kunnen vinden, zien we een verhoging van de incidentie, vooral bij de jongere generaties. We zien het in Nederland, in Australië, in het Verenigd Koninkrijk en in Zweden.

Eén grote leugen

Dus het is andermaal één grote leugen gebleken. Het dramatische daarvan is dat deze leugens en propagandaboodschappen nog steeds worden uitgedragen door alle officiële overheidsdiensten in België, in Nederland, in UK, in Europa, in de USA, bij de Wereldgezondheidsorganisatie … De obsessie over het nut van vaccins voor de gezondheid van de bevolking bij de gezondheidsautoriteiten grenst werkelijk aan de waanzin.

Hun eigen officiële cijfers over de evolutie van de meldingen bewijzen zwart op wit dat vaccins niet helpen en toch wordt de valse propaganda steeds weer uitgestort over de argeloze burgers. Ondertussen voorspelt men voor de kassakraker van Merck (Gardasil) winstvooruitzichten van 1 miljard dollar. Winsten die gemaakt worden op kosten van de gezondheid van onze kinderen.

De schade is enorm

De schade die door dit massale prikken wordt veroorzaakt neemt immers catastrofale proporties aan. In de gegevensbank van de Wereldgezondheidsorganisatie (Vigi-access) staan niet minder dan 122.223 meldingen van schadelijke bijwerkingen. En dat zijn de schadegevallen die zijn doorgedrongen tot in de uiteindelijke gegevensbank. We mogen ervan uitgaan dat het feitelijk aantal schadegevallen minstens tien maal (misschien wel honderdmaal) hoger ligt. Dat zijn dus meer dan 1,2 miljoen meisjes of jongens (wereldwijd) die zware nevenwerkingen hebben ervaren van het HPV-vaccin. En je kan er zeker van zijn dat de gevallen die tot in Uppsala (de thuisbasis van Vigi-access) geraken betrekking hebben op ernstige bijwerkingen.

Vooral het zenuwstelsel blijkt vaak aangetast. En we weten ook hoe dat komt. Dat komt door de adjuvantia die gebruikt worden in deze vaccins. Gardasil en Cervarix maken intens gebruik van aluminiumverbindingen in hun samenstelling. Aluminium is een giftige stof, zeker als ze rechtstreeks wordt ingespoten in het lichaam en dus niet via het darmkanaal kan worden uitgescheiden.

Diverse wetenschappers luiden al sedert vele jaren de alarmklok over het gebruik van aluminium in vaccins. (Zie artikel in De Prikkrant van juni 2020).

In plaats van gehoor te krijgen worden deze integere mensen weggehoond en afgewezen. Vaak verliezen zij de toegang tot kredieten of worden ze zelfs brutaal ontslagen. Dat laatste overkwam professor Christopher Exley van Keele University amper enkele weken geleden. Zou het dan echt toevallig zijn dat Keele University anderhalf jaar geleden een royale subsidie heeft gekregen van de Bill Gates Foundation?

De corruptie door Big Pharma en de duistere krachten die ermee samenhangen wordt hoe langer hoe openlijker bedreven. En onze beleidsverantwoordelijken doen … niets. Hebben ze dan echt niets in de gaten? Of doen ze gewoonweg mee met het corrupte spel? Ik vraag het me steeds meer af!

Nieuwe rechtszaak tegen Merck

Ondertussen is in de Verenigde Staten een nieuwe gezamenlijke rechtszaak (class action) aangespannen tegen Merck. De aanklagers wijzen erop dat Merck in de opzet en de uitvoering van de klinische testen voor Gardasil heel bewust de bewijzen over zware ziektes zoals auto-immuunziektes heeft verborgen om op die wijze de zogenaamde veiligheid van het vaccin op kunstmatige wijze te verhogen. Dat is net dezelfde tactiek als diegene die ze hadden toegepast voor Vioxx. In e-Prikje 26 kan je een artikel vinden over dit Vioxx-schandaal waarvoor Merck een boete van maar liefst 4,85 miljard dollar moest ophoesten. Het zijn ook dezelfde duistere krachten die het leven hebben gekost aan de moedige Brandy Vaughan die het als haar levensmissie beschouwde om de criminele fraude van Merck in de openbaarheid te brengen. Op de website van Wisnerbaum, het advocatenkantoor dat de zaak in handen heeft, kan je meer informatie vinden over deze heel actuele rechtszaak.