Dramamodellen zijn het nieuwe goud.

Ooit was er een tijd dat wetenschappers vreemde snuiters waren die hun obsessie voor kennis en waarheid niet konden bedwingen, en ondanks dat ze er nauwelijks iets mee verdienden, brachten ze jaren door op zolderkamers om de geheimen van het bestaan te doorgronden. Tot er een nieuw verdienmodel werd uitgevonden dat de naam ‘patent’ droeg. Dat moet zo ergens in de jaren zeventig gebeurd zijn.

Ineens kon je iets bedenken en generaties lang fortuinen verdienen met die uitvinding. Zoals het leven ons al eeuwen toont, is geld (helaas) voor vele mensen het ultieme doel in hun bestaan.

Ik heb veel geld, dus ik besta. Ik heb macht, dus ik besta.

Waar geld is, komt corruptie. Deze stelling kan onwaar zijn, maar daar zou ik mijn centen zeker niet op inzetten. Waar een mens toe in staat is om zichzelf te verrijken, grenst aan het ongelooflijke. Ultiem gezien zijn er -tig voorbeelden van pharma bedrijven die decennia lang spullen op de markt brachten die mensen het leven kostten. Dit kon hun, helaas, niets schelen. De mens die stierf was niet meer dan een dossiernummer dat lag te verkommeren tussen vele andere dossiernummers.

Om nu telkenmale jaren onderzoek te doen alvorens de miljoenen binnenstromen, is voor vele bedrijven niet meer van deze tijd. Daarom vond men sinds een tweetal decennia iets nieuws uit.

De modellen

Modellen worden besteld bij wetenschappers. Ze tonen nooit de wetenschappelijke evidentie op basis van wat zich manifesteert. Nee, dat niet, wat tonen ze dan wel? Ze tonen wat

er ooit zoal allemaal zou kunnen gebeuren. Een soort van toekomstvoorspellerij voor de grootverdieners als het ware.

Als je op korte termijn veel geld wilt verdienen, dan doe je het volgende:

je bestelt studies bij wetenschappers, liefst van een universiteit - daar zitten ze te smeken om wat armzielige euro’s. Het is te zeggen, 'studies' is de officiële naam. In wezen gaat het om voorspellingen. Nu, hoe dramatischer die voorspellingen zijn, hoe meer geld er binnengehaald wordt. Een bijkomende bonus is dat het ego van de pseudowetenschapper nog feller kan schijnen, want dan kunnen deze heren en dames hun armetierige identiteit opkrikken als zelfverklaarde redders.

Zij zullen de wereld redden van de ondergang. Zolang het vele geld maar blijft binnenstromen.

Want dat doet het. Nu overheden nauwelijks nog bevolkt worden door intelligente mensen, is het hek helemaal van de dam. Stuur hen grafieken waar veel rode cijfers in staan, maak conclusies met angstaanjagende doembeelden, en wacht met open armen tot de vele miljoenen gestort worden.

Dramagrafieken zijn een nieuw businessmodel.

Al decennia wordt er getoeterd dat we overspoeld zouden worden door stijgende zeespiegels. Die zeespiegels doen gelukkig niet mee met het complot, want meer dan enkele millimeters, of hooguit centimeters willen die niet stijgen gedurende de laatste 150 jaar. De lijst van leugens is veel te lang om op te sommen. Ik spoor iedereen aan om zelf te onderzoeken en dan eens te kijken welke doemvoorspellingen uitgekomen zijn.

Veel succes met de zoektocht. Ik kan u in alle eerlijkheid vertellen, ik heb er geen gevonden.

Weet, al die doemverhalen over stikstof, klimaat, virussen enzovoort, zijn de basis van de meest cynische verdienmodellen die de mensheid ooit aanschouwd heeft. Om die modellen te verzilveren wordt het ultieme middel gebruikt; angst. Angst is de motor om al die regeringen, die dus helaas niet bevolkt zijn door briljante geesten, hysterisch de geldkraan maximaal open te zetten.

En wat is nu het toppunt van cynisme?

De rijkste bedrijven krijgen miljarden om het klimaat te redden, en vervolgens vervuilen ze, met al die miljarden ons milieu. Dat is wat er gebeurt. Voor u me een klimaatontkenner noemt, wat ik niet ben, want het klimaat kan je niet ontkennen dat bestaat gewoon, kan ik je zeggen; ik ben extreem ongerust over het milieu. Het feit dat ons drinkwater wordt vervuild door fabrieken maakt me razender dan eender wat. Het feit dat zij die regels verzinnen, er zelf niet onderhevig aan zijn, maakt me ook razend. Het feit dat de gewone mens dagelijks een beschuldigende vinger wordt toegewezen door de economische elite in samenspraak met hun buikspreekpoppen van de regering, maakt me razend.

Het feit dat heel onze maatschappij wordt gedicteerd door rapporten en cijfers die naar een werkelijkheid verwijzen die aantoonbaar niet bestaat, maakt me razend.

En daarom wil ik vooral zeggen, lieve medemens; kijk en ervaar zelf. En weet, die rapporten hebben in de verste verte niets, maar dan ook niets te maken, met de oneindige complexiteit die ons dagelijks ontroert door haar onevenaarbare schoonheid.

Dat is, vind ik persoonlijk, een hele geruststelling. Ook is het een geruststelling dat Antwerpen en half Nederland nog niet onder water staat. Een reden om te dansen, wat mij betreft, hoewel er vaak mensen boos op me worden als ik blij verkondig dat alle klimaatwetenschappers in de jaren '80 en '90 zich vergisten. Het is een gekke wereld. Als je naar de laatste drie jaar kijkt, en niet anders kan dan vaststellen dat 95 procent van de 'wetenschappers' zich vergisten in hun 'oorlog' tegen een virus, kan ik niet anders dan denken: leve die minderheid, en misschien wordt het tijd eens naar hen te luisteren, maar dan echt te luisteren.

Ps: zij die werkzaam zijn in de ‘modellenindustrie’. Stop daar alstublieft onmiddellijk mee. Jullie maken de wereld, zonder het te beseffen misschien, kapot.

Pps: echte wetenschappers: mijn respect voor jullie is oneindig groot. Ik dank jullie voor het vele werk om de wereld beter te maken. Jullie zijn grote helden. Ik eer jullie met heel mijn hart.