Elon Musk vs BBC: 1-0

Geen van onze officiële persdiensten of institutionele nieuwsdiensten hebben nog journalisten en onderzoeksjournalisten, die naam waardig. Het zijn kantoorklerken die vanachter hun bureautje berichtjes kopiëren en plakken in een content management system. Als ware het ‘nieuws’.

Het is de wereld op zijn kop. En dat is meteen ook de bestaansreden voor een medium als Tegenwind. Dit soort media-initiatieven zijn essentiëler dan ooit te voren voor de intellectuele en inhoudelijke hygiëne van onze samenleving. Wie naar de toonaard, de insteek, de logica en de vraagstelling van onze journalisten luistert, ontdekt meteen dat deze garde en generatie aan journalisten alle dossierkennis en iedere voeling met de realiteit heeft verloren. Ze opereren vanuit een echokamer, van waaruit voorgekauwde stukjes worden ge-copy-paste als ware ze ‘nieuwsfeiten’. En het gaat van kwaad naar erger. Met de dag daalt het niveau en bereikt de desinformatie nieuwe hoogtepunten die een normaal mens een week geleden nog voor onmogelijk hield. De voorbeelden zijn onuitputtelijk.

Zowat 90% van alles wat ons als ‘nieuws’ wordt voorgeschoteld, ontspruit uit de ‘war rooms’ van slechts een handvol persagentschappen. Dat zijn AP, AFP, Reuters en DW. Zij redigeren het officiële narratief waarbij onze ‘nieuwsdiensten’ en kranten als megafoon fungeren waarmee de officiële verhaallijn wordt versterkt en herhaald, en herhaald, en herhaald. Tegelijk wordt ieder ander geluid onderdrukt, gemarginaliseerd, verdacht gemaakt en gecensureerd.

Zoals die main stream media het zelf zou verwoorden, "dat is zeer gevaarlijk voor onze democratie."

Een gênant interview

Het desastreuze interview waarmee BBC-journalist James Clayton zichzelf op 13 april 2023 liet fileren, illustreert wat er gebeurt wanneer iemand zich van gewichtsklasse en ‘pay grade’ vergist. Het was bij momenten pijnlijk en gênant. Alsof je machteloos toekeek hoe Mike Tyson met één upper cut een jeugdspelertje uit 3e provinciale knock-out mepte.

Met dit interview wilde de BBC deze luis in de pels, deze demagoog en megalomaan voorgoed ontmaskeren en in zijn blootje zetten. Dat verliep anders dan gepland. Het interview draaide uit op een volstrekt fiasco voor de main stream media. In plaats van Musk’s intenties verdacht te maken, als zou hij met Twitter misinformatie als een keurmerk in de markt willen zetten, werd het voor iedere toehoorder glashelder welke dreiging er werkelijk uitgaat van het mediabedrijf dat Elon Musk in gedachten heeft.

“Wat ik met Twitter wil bewerkstelligen”, zegt Musk, “is dat de gewone burger beslist welke de onderwerpen zijn waarover wordt bericht en dat het niet langer de media is die het onderwerp en het narratief bepaalt.”

“… over time, if twitter is the best source of truth, it will succeed, and if we’re not the best source of truth, we will fail.”

Het interview ging reeds bij aanvang de foute kant op. Na enkele minuten van prietpraat, snuffelen en aftoetsen, meende James Clayton dat het moment was aangebroken om de fluwelen handschoenen uit te trekken. Onbedachtzaam lanceerde hij de stelling dat de hoeveelheid misinformatie op Twitter groter is dan ooit tevoren, nu Elon Musk heeft gesnoeid in de bezetting van afdelingen die toezien op misinformatie. Wanneer Clayton werd gevraagd één enkel voorbeeld te geven van zulke misinformatie, moest de interviewer toegeven dat hij eigenlijk niet langer een echte Twitter-gebruiker is en daarom het antwoord schuldig moet blijven.

Pijnlijk. Dat wel, maar geen nood, dan tapt James Clayton uit een ander vaatje en vuurt de vraag af: “Covid-misinformatie. U wijzigde huisregels rond covid-misinformatie…”. Het antwoord van Elon Musk? Lees mee,

“Amazing! Has BBC changed its covid misinformation? Does the BBC hold itself at all responsible for misinformation regarding masking and side effects of vaccinations? And not reporting on that at all?”