Fotografe Els Stallinga over haar protest-fotografie. "Polarisatie is een gif."

Tegenwind is onlangs ook gestart met een instagram pagina, tegenwindtv (https://www.instagram.com/tegenwindtv/).

In de eerste week kregen we vele nieuwe volgers en er zijn altijd mensen die opvallen op één of andere manier. Els Rebels (Stallinga) omschrijft zichzelf als een vrijdenker en doet aan "intuitive photografhy". Als regisseur/ cameraman ben ik dan meteen nieuwsgierig en bekeek ik de foto's op haar instagram. Als een man van kaders en gevoel zag ik meteen dat er heel knappe en veelzeggende foto's tussen zaten. Na wat chatten en een telefoongesprek kwamen de ideeën meteen.

Els zal voor Tegenwind de komende maanden verslag uitbrengen vanuit het hart van Nederland met een beetje woorden maar vooral beelden.

Beelden die voor zich spreken...

Tijd voor een eerste kennismaking en een gesprek.

Dit is Els Stallinga

Een geboren Fries, nuchter, eigenwijs, empatisch, onderzoekend, leergierig, optimist, creatief met een groot rechtvaardigheidsgevoel en een vleugje bescheidenheid. Onrecht is altijd mijn allergie geweest, in het klein, zoals een klasgenootje met een beperking die gepest werd, maar ook in het grotere geheel, zoals misstanden en machtsmisbruik binnen bijvoorbeeld de politie waar ik later in mijn leven mee te maken kreeg. Mijn reactie is altijd hetzelfde geweest, sta op, laat je horen maar blijf in verbinding. Want je kunt zoveel van elkaar of van situaties leren en tot nieuwe inzichten komen. Ik heb geen gemakkelijk leven gehad, maar mijn onbevangenheid ben ik nooit verloren. Die onbevangenheid gaf kleur, hoe moeilijk de situatie ook was. Inmiddels lacht het leven mij toe, samen met mijn twee kinderen en mijn grote liefde Sander. Verder ben ik graag buiten, in de natuur, water, bossen, bergen, ik kan er helemaal in op gaan.

Het hebben van een moestuin en kippen heeft mijn connectie met de natuur ook verder versterkt. Hoe wonderlijk is het dat uit een klein zaadje een hele struik groeit waar je maandenlang vruchten of groenten van kunt plukken!

Wanneer en waar is je passie voor fotografie ontstaan ? Zo lang ik mij kan herinneren heb ik oog gehad voor het mooie in de wereld waarin we leven. Dat kan heel klein zijn, een waterdruppel aan een blad, het licht van de zon wat op een bepaalde manier schijnt, een silhouet wat voorbij komt op een perfect moment. Dit soort momentjes kunnen mij emotioneren. In 2014 heb ik een camera aangeschaft, het was een van de eerste dingen die ik kocht na een heel beroerd huwelijk wat veel te lang heeft geduurd en waarin geen ruimte was voor mijzelf, laat staan voor mijn eigen ontwikkeling. Ik kon mij helemaal verliezen in de schoonheid van de natuur, het bracht mij pure ontspanning, misschien zelfs therapeutisch, later begon ik ook mensen te fotograferen.

Hoe heb ik de voorbije Corona jaren beleefd ? In eerste instantie ging ik mee in de angst, en hoopte dat ik het al snel zou krijgen, zodat ik antistoffen zou hebben.

Tijdens een lockdown heb ik mijn huidige partner ontmoet, het was voor ons beide liefde op het eerste gezicht. Mijn liefde keek naar alternatieve nieuwsplatformen. Hij tipte mij een podcast waarin Isa Kriens met een juridische bril op, keek naar veranderende wetgeving rondom Corona. Onderzoekend ingesteld als ik ben, noteerde ik sommige dingen en zocht ze tot de bodem toe uit. Het bleek allemaal te kloppen. Vanaf dat moment is mijn kijk op Corona en vooral de maatregelen 180 graden gedraaid. Mijn hele wereldbeeld was op zijn kop gezet. Nachtenlang heb ik zaken uitgezocht, ik sliep amper en moest echt opnieuw balans vinden. Ik besloot niet bij de pakken neer te gaan zitten en in actie te komen, ik heb o.a. gesprekken gehad op scholen, met restaurant eigenaren etc.

Dehumanisatie

Nadat ik bij de eerste manifestatie was geweest zag ik dat hier geen of amper ruchtbaarheid aan gegeven werd in de media. Dat vond ik vreemd. Niet veel later ging ik naar een demonstratie in Amsterdam, zonder camera, volgens de berichtgeving waren er maar een paar duizend mensen op de been. Geloof me, ik heb nog nooit zo'n grote mensenmassa gezien, ook worden mensen die demonstreren gedemoniseerd en geframed. Ik besloot mijn camera de volgende keer mee te nemen. Dit moet vastgelegd worden zoals het daadwerkelijk is! Deze demonstranten, zoals ik zelf, zijn allemaal mensen van vlees en bloed. Door de dynamiek die ingezet is er sprake van groepsdenken, groepsdruk een grote mate van intolerantie, het is van belang dat mensen zich realiseren dat een demonstrant ook een volwaardig medemens is. Dehumanisatie is levensgevaarlijk en heeft in het verleden nog nooit iets goeds gebracht.

Uitsluiting

Een jaar geleden was het bijna de normaalste zaak van de wereld om anderen uit te sluiten en mee te werken aan een discriminerend systeem. De drijfveer was vaak “ja, maar ik wil op vakantie, naar een concert, restaurant, bioscoop”. Geduwd in een soort kokervisie blind voor onrecht herhalend wat men in de media hoorde “Iedereen heeft een keuze en een keuze heeft consequentie’s”, “je weet ook niet wat er in een frikandel zit, toch eet je het” of “zonder rijbewijs mag je ook geen auto rijden”. En haat voor mensen die het overheidsnarratief in twijfel durfden te trekken. Een dictator zou zijn vingers erbij aflikken hoe mensen elkaar gingen controleren, bekritiseren en haten. Voor anderen was het een bewuste keuze om weg te kijken, vaak kiezend voor privileges/comfort op de korte termijn. Ons gezin heeft niet meegedaan aan de QR samenleving, iets waar ik trots op ben, je hebt daarnaast als ouder een voorbeeldfunctie. Ik ben tegen elke vorm van uitsluiten, ook als de overheid dat van mij verlangt. Gehandicapten, ouderen en andere kwetsbare groepen zijn zonder pardon opgesloten en geïsoleerd. Mensen zijn in eenzaamheid gestorven. En anderen zijn door eenzaamheid gestorven. De mentale gezondheid van mensen, in het bijzonder van de jeugd, heeft een knauw gehad, er is een wig gedreven tussen gezinnen, vrienden en familie. Laten we elkaar niet opnieuw opsplitsen in gevaccineerd, ongevaccineerd, rechts, links, zwart, wit, autochtoon, allochtoon, gelovig, atheïst etc, Ieder mens heeft in de kern dezelfde behoeftes, waaronder de behoefte aan verbondenheid, zelfontplooiing, erkenning, geborgenheid, liefde. Ik vergeet nooit hoe gemakkelijk mensen tegen elkaar op te zetten zijn. Dit heeft diepe indruk op mij gemaakt, de media is misschien wel het krachtigste instrument dat er bestaat. Maar uiteindelijk wint liefde. Altijd.

Je mooie kaders en foto’s die je maakt geven een sfeer weer die je als kijker het gevoel geeft er deels bij te zijn. Zoek je zoiets op of doe je dit op gevoel ? Wat een groot compliment, dank je wel. Fotografie is voor mij puur intuïtief. Mijn verstand gaat uit, en ik ga op in het moment, het ontstaat vanzelf. Ga je vanuit persoonlijke interesse en engagement naar activistische manifestaties ?

Het is van belang dat deze demonstraties en manifestaties vastgelegd worden zoals ze daadwerkelijk zijn. Ook om een brug te slaan, polarisatie zie ik als een gif. Het middel is bewustwording creëren, ik waag een poging door beelden die voor zichzelf spreken te delen. Al is dit niet een doel op zich, ik voel simpelweg dat ik dit moet doen.

Op deze demonstraties lopen mensen zoals iedereen, het is belangrijk om dat te laten zien, helemaal door framing is er een heel raar beeld ontstaan van mensen die kritisch durven te zijn op het overheids narratief. Dat beeld heeft relaties verwoest, families uit elkaar gerukt en vriendschappen gesloopt. Ook ik heb dat ondervonden en heb bijvoorbeeld geen contact meer met sommige vrienden en veel familieleden, waaronder mijn vader. En dat is best wel verdrietig.

Tegenwind heeft een interview rubriek "het Kompas". De laatste vraag is daar steeds: Wat of wie is jouw kompas in het leven?

Mijn inmiddels overleden grootmoeder, ik voel dat zij in deze tijd ook op de barricades had gestaan. Zij heeft samen met mijn grootvader een grote rol gespeeld in mijn opvoeding. Mede grootgebracht worden door mensen die bewust de oorlog hebben meegemaakt heeft impact op hoe je naar de wereld kijkt. Daarnaast is mijn lief mijn anker, steun en toeverlaat. Mijn intuïtie fungeert als kompas. De ontmoeting met mijn liefde Sander zette mijn wereld op zijn kop. Het vertrouwen in anderen was ik grotendeels verloren, en had een dikke muur om mij heen gebouwd. Dankzij Sander heb ik die stukje bij beetje afgebroken. Het volledig in contact zijn van ziel tot ziel is eigenlijk het mooiste dat er bestaat, en nu ik dat durf heb ik ook diepere connecties met de mensen om mij heen. Pure rijkdom.

We houden de ander regelmatig een spiegel voor, stimuleren elkaar in groei en ontwikkeling, vinden steun bij elkaar en kunnen uren lachen met zijn twee. En nu ga ik hem niet verder de hemel in prijzen, straks gaat hij nog naast zijn schoenen lopen.

De komende maanden zal Els bij Tegenwind regelmatig een verslag uitbrengen via haar foto's.

Hieronder vind je de link naar een heel mooie fotoreeks, met foto's van manifestaties die ze de laatste twee jaar bezocht. Haar instagrampagina kan je volgen onder deze naam: els_stallinga. Volgende week brengt Els ons haar 5 beste foto's van het afgelopen jaar.

Klik hier en geniet mee: https://www.tegenwind.tv/foto-s-els-stallinga

Als opwarmer een collage :