Het einde van een tijdperk

Het was me de week wel, amigos. Ik bekijk het vanop een afstandje, zoals een kind dat naar een poppenkast kijkt. We weten niet echt goed wie de hoofdrolspelers zijn, welke handen er in de poppen zitten, maar ze doen in ieder geval flink hun best om hun eigen poppenkast af te breken. Ze slaan hun eigen muren in, en zagen hun eigen poten af, aan een gestaag tempo. De poppetjes dansen. Bijzonder om zien.

Het was onder meer de week van de implosie van de VLD

Na het vertrek van Quick,de snelste luchtgitaarspeler van Kortrijk en omstreken, gekend om zijn mannenfeestjes waar niemand is geweest, was zijn opvolging het onderwerp van de grote verontwaardiging.

“Het gaat om de manier waarop” hoor je dan van zijn collega's glibberalen, terwijl ze mekaar staan te verdringen om het postje te pakken.

Fotorechten: wikiportret.nl

Pittig detail: Quick is nu als kervers burgemeester baas geworden van de agenten die hem aankloegen. Dat kan, in Belgistan.

Ondertussen zette de voorzitter zichzelf Ongena-dig op de eerste plaats van de blauwe kieslijst in Antwerpen. Na lang beraad ongetwijfeld. Je gelooft het niet, maar het is zo. Met een beetje geluk de enige plaats die zal verkozen worden, smart move, Tom. The Survival van de grootste opportunist. Achter de schermen zit Els Ampe al dagenlang iedereen op te bellen om een nieuwe liberale partij te vormen, en de ene na de andere VLDer komt tot de wonderlijke vaststelling wat iedereen weet, nl dat er niks nog democratisch en liberaal is aan hun partij. Bart Somers pronkte op X (twitter) met de fusie van Beveren, terwijl 80% van de bewoners dat niet ziet zitten, zwart op wit.

Wat voor iemand ben je dan, waar sta je dan voor?

Het is ook de week van de implosie van Groen

Bij een aantal kopstukken begint het te dagen dat ze de kiesdrempel niet overal zullen halen, en ze kiezen nu al de vlucht vooruit. Opportunisme boven idealen, en boven gezichtsverlies. De gebakken wind is gaan liggen, Siemens zit in de problemen met zijn turbines, het energiedossier zit muurvast, Tinne Verstraeten lijkt van de aardbol verdwenen. Het goeie nieuws: ik geloof nooit dat die 10000 Noordzeemolens er komen, niemand smijt zn geld zomaar letterlijk in het water.

Het is ook de week van justitie

Een rechter bevestigde , tegen zowat elke jurist in, dat de politieke invloed vat heeft op het Belgische rechtssysteem, en dat de persvrijheid aan banden ligt als het over socialistische kopstukken gaat. 2de wapenfeit was dat diezelfde verzamelde pers een echte scoop kreeg: ze mochten exclusief een dossierkast inkijken die leek op de kast waar het dossier van een terrorist lag, de aanleiding voor het ontslag van de wereldkampioen luchtgitaar. Belangrijk detail: het was niet dé kast, dat zou wat te gevaarlijk zijn, maar een kast die er op leek. Ik begrijp dat het wat moeilijk ligt voor het nageslacht, maar de feiten zijn de feiten.

Toch maar even verduidelijken dan: Een Belgische minister van justitie die op camerabeelden een “plasbeweging” imiteerde op straat, terwijl hij staat te lachen, en navertelt wat zn vrienden een paar uur daarvoor deden, nl tegen een politiecombi pissen, verklaarde aan de pers dat hij luchtgitaar speelde. Dit is geen grap, nageslacht. Diezelfde minister nam korte tijd later ontslag en werd vervangen door iemand die nog nooit een kieslijst heeft gezien. De 7e minister in het Vivaldirijtje nota bene , die nooit eerder in contact kwam met de kiezer. Kwestie van de democratische geest hoog te houden.

Op internationaal vlak kan ondertussen niemand nog volgen, en ik weet nog maar 1 ding: wij weten niets

Het is grote oorlogsmachine geworden waarin het kwaad zich wentelt, en uiteindelijk zichzelf afmaakt. Zo eindigt het altijd, nl, met de totale zelfvernietiging, waarna de liefde het weer overneemt. Zo zal het altijd zijn. De mensheid leert niets, alleen zijn helaas de wapens veranderd, de impact is groter en groter. Hopelijk zal de schade niet té groot zijn.

Het monetair systeem zal imploderen, banken raken in moeilijkheden, gisteren jumpte het goud naar een all time high, en de koers is niet eens vertrokken.

Hoe lang die chaosfase zal duren, is nog maar de vraag, maar ik heb er redelijk vertrouwen in dat, eens het duidelijk is hoe onwaarschijnlijk dit leiderschap wel is , de ogen van velen zullen opengaan en mensen mekaar uit het slijk zullen trekken. Inzien dat de kracht van de massa alles kan platleggen. Niet door betogingen, maar door ongehoorzaamheid. Ze leven ook van vraag en aanbod, en dus door hun aanbod massaal te negeren. De eerste krekelfabriek is opnieuw gesloten.

Daarom is mekaar weer leren kennen zo belangrijk. Be the change, en we geraken er, en we zullen voelen dat geluk ligt in de universele waarden die allemaal te herleiden zijn tot het woord liefde.

Het klinkt wellicht wat melig, maar het is gewoon zo. Als iedereen bereid is in mekaars schoenen te gaan staan, is het opgelost. We moeten wel komaf maken met de huidige machtsstructuren, van WHO tot de provincieraden , want die zelfbedieningswinkels zijn enkel uit op controle en macht, en dienen de burger niet. Passé composé dus , en de oorzaak van alle kwaad. En dat is wat zal gebeuren, na de implosie van de bende van Ursula & haar opdrachtgevers.

Wat een tijd. Fasten seat belts, met enig vertrouwen. In je medemens, in de vriendschappen, in het voor mekaar zorgen, de enige optie.

Wij kunnen dat. Als we samen nee zeggen tegen de vertegenwoordigers van al die onzin, en ja tegen alles wat ons samenbrengt en mens maakt.