Kerstoverpeinzing; Marilyn Monroe als tijdloos symbool van hoe de maatschappij (nog steeds) werkt.

Twan Houben (Zwolle) overschouwt op LinkedIn vaak op verrassende wijze de actualiteit. Vanaf nu vindt u zijn analyses ook op Tegenwind.

Ze overleed toen ze 36 jaar oud was. Ik was 1,5 jaar destijds. Een superster, sekssymbool en geldmachine voor degenen die haar wisten te benutten voor eigen gewin. Zelf is ze nooit echt rijk geworden. Het huis waarin ze eindigde, kocht ze voor 75.000 dollar en was het eerste - en laatste - pand dat ze zelf bezat.

Ze schijnt een lieve en kwetsbare vrouw te zijn geweest volgens schoonvader DiMaggio. Ik heb groot respect voor iemand die haar echte vader nooit heeft gekend, waarvan de moeder in een psychiatrische kliniek belandde toen ze nauwelijks 10 jaar oud was. Iemand die daardoor in een weeshuis terecht komt - terwijl haar ouders nog leven - en vervolgens 6 pleeggezinnen doorstaat. In minstens eentje daarvan is ze misbruikt.

En vervolgens werd ze die filmdiva waar Andy Warhol nog verdienstelijk portretten van maakte.

Lieden die een beroerde jeugd doormaken - en daar zitten ook nogal wat politici van (westerse) landen tussen - kunnen een extreme ambitie ontwikkelen, vroegtijdig in de goot belanden, of de criminaliteit opzoeken. Soms zelfs een combinatie van deze scenario's.

Als ik met mensen tussen de 20 en 40 praat, hoor ik regelmatig dat ze de huidige tijd en maatschappij als onveilig ervaren. Vooral de politiek wordt daarbij als schuldenaar aangewezen.

"Veilige" politieke leiders, zijn als ouders die goed voor hun kinderen zorgen en hen vertrouwen in de toekomst weten te bieden. Daar ontbreekt het momenteel aan. Of je nou naar de laatste twee presidenten van de VS kijkt, die in Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, of eigen land. Vertrouwen in de toekomst en veiligheid bieden ze onvoldoende.