Nu het kabinet Rutte IV gevallen is

Ook ik slaagde een zucht van verlichting toen het nieuws gisteren rond 20 uur bekend werd. Een kabinet dat zich niet meer hield aan de mores van de democratie. Dat door regeerde ondanks bedrog en leugens zonder daarvoor verantwoordelijkheid te nemen. Het kabinet dat daarom al lang, op basis van het niet naleven van denormen en waarden waarop een democratie is gestoeld, op had moeten stappen.

Nu Rutte zelf de stekker er uit getrokken heeft bekruipt mij tegelijkertijd een unheimlich gevoel. Deze meester schaker doet niets zonder reden. Het is exact het juiste moment, want andere politieke partijen zoals de BBB, PvdA/GroenLinks en Pieter Omtzigt zijn nog niet op slagkracht. Als je nog überhaupt in politiek gelooft.

Europa?

Rutte kan zich volledig storten op Europa want als demissionair Minister President mag hij onze “belangen” daar blijven vertegenwoordigen. Het heeft er alle schijn van, als ik Arno Wellens mag geloven, dat de Europese commissie, gevoed met de ideeën van de Europese leiders, als niet democratisch gekozen commissie, ons de wetten op legt en onze vrijheden steeds verder beperkt. Het digitale ID, de CBDC en de internationale verdragen met het WHO, worden ons opgelegd.

In Nederland zijn de laatste jaren sinds Corona steeds meer wetten ingevoerd of geprobeerd in te voeren die praktisch niet haalbaar en uitvoerbaar zijn en alleen maar hebben geleid tot polarisatie, angst en onzekerheid.

Het aantal inwoners per km2 is sterk toegenomen. Daardoor is de leefbaarheid per km2 afgenomen, of het nu gaat om stikstof, asielzoekers, woningnood, gezondheidszorg of onderwijs, alles piept en kraakt.

Onhaalbare wetten

Door onhaalbare wetten, zoals de stikstofwet, wordt een land platgelegd. Er mag niet gebouwd. Boeren worden weggezet als Piek-Belasters, twee woorden die sowieso een dubbele negatieve lading weergeven.

En zo ontstaat een enorme tweespalt die ons land in tweeën verdeeld. Politieke partijen maken er gebruik van om die tweespalt aan te wakkeren en het ongenoegen te voeden.

Omdat er zo fundamenteel iets mis is in onze “Samen-Leving” die jaren gevoed is, waardoor burgers tegenover elkaar zijn komen te staan, zal er eerst iets radicaals moeten gebeuren om de schade, die veroorzaakt is te helen.

Helen doe je door te kijken waar je ooit vandaan bent gekomen en wat de bedoeling is van een democratische samenleving. Wat betekent samenleving eigenlijk? Het betekent dat je begrip op brengt voor ieders T-splitsingen waarop de één links af sloeg en de ander rechtsaf.

Mandela

Voor mij is Nelson Mandela hiervan een groot voorbeeld. Als je 27 jaar in gevangenschap hebt gezeten en je kunt je over je wrok en aangedane pijn heen zetten, in het belang van een heel land, dan ben je geheeld.

Ik denk dat wij in Nederland ook een zelfde weg hebben in te slaan. Een weg van verbinding. Waarin we niet onze boosheid voorop zetten maar de pijn, die je voelt die je is aangedaan, achter je laat.

Als we willen dat er echt iets verandert in Nederland, dan zullen wij het met z’n allen eerst moeten hebben over wat ons verbindt, niet dat waarover we het oneens zijn.

Ik zou willen pleiten voor een kabinet van nationale eenheid, waarin de spelregels van de echte democratie echt helder zijn en waarin afgesproken is dat politici tegen het licht worden gehouden. Liegen betekent automatisch opstappen. Ieder kamerlid heeft een eigen stem en hoeft zich niet te houden aan fractiediscipline. Als blijkt dat het toch zo is - Alle communicatie van politici is openbaar en kan ten alle tijden opgevraagd worden door onafhankelijke journalisten - betekent dat ontslag.

Pieter Omtzigt

Een kabinet van nationale eenheid moet geleid worden door een persoon die een groot vertrouwen geniet van de bevolking maar ook van andere politieke partijen. Voor mij komt daar maar één man voor in aanmerking die het vertrouwen in de democratie kan herstellen en dat is Pieter Omtzigt.

Er zullen hervormingen van ons politieke systeem doorgevoerd moeten worden om te voldoen aan een Society 4.0, maar ook anderen hebben goede ideeën om de democratie te hervormen.

We zijn te afhankelijk geworden van grote bedrijven die als landen functioneren en die zo’n vette vinger in de pap hebben, dat we overgeleverd zijn aan de grote NGO’s die ons leven bepalen. Alles is gebaseerd op verdienmodellen. De zorg is een enorm verdienmodel en dus onbetaalbaar geworden. Als huisarts heb ik een prachtige inkijk in de doorsnee maatschappij. En ik ben bang dat wij als mensen op weg zijn naar een onvermijdelijke ineenstorting van de huidige maatschappij.

Zelf voorzienend

Ondanks deze negatieve gevoelens is er ook ruimte voor juist vernieuwing, voor andere uitgangswaarden. Wij mensen zijn sociale dieren die het beste functioneren in eerder kleinschalige gemeenschappen waarin eenieder zich thuis mag voelen. Als iedere gemeenschap zich kan bedruipen door zichzelf te kunnen voeden, zich van energie kan voorzien, zichzelf gezond kan houden door een gezonde levensstijl, zich kan ontwikkelen door kennis te vergaren en kan geven en niet meer afhankelijk is van grote NGO’s om producten te leveren maar zelf ook producten kan vervaardigen door inzet van ICT zoals 3D printing, kan iedere regio in zijn eigen levensbehoefte voorzien.

Wij zijn de natuur dus zullen we ook mogen aanpassen op basis van de natuurwetten. Dat gaat niet van vandaag op morgen omdat kapitalisme nog altijd onze drijfveer is.

Een nieuwe regering van nationale eenheid zou kunnen beginnen met beleid te maken dat uitvoerbaar is waarbij je niet een land op slot zet maar waarin je burgers weer perspectief geeft.

Univebes

Wij als burgers mogen naar ons zelf kijken. Wat doen wij zelf om met elkaar te verbinden?

Ik ben een groot fan van Univibes Een platform dat mensen met elkaar verbindt. Soms gaat het mijn pet te boven maar dat betekent niet dat ik anderen, die anders denken en voelen, afwijs. Misschien hebben zij gelijk en ben ik nog niet zover om in bepaalde zaken mee te gaan maar door iedereen in zijn waarde te laten, zonder direct te oordelen, houd je ruimte voor de dialoog.

De dialoog die de afgelopen jaren heeft ontbroken omdat we niet bereid waren naar elkaar te luisteren.

De komende maanden zijn cruciaal. Gaan wij als Nederlanders elkaar weer vinden of verder verliezen als samen-leving?