Onze eerste criminister blijft staalhard liegen.

Auteur, columnist en ondernemer Steven Arrazola de Oñate kijkt naar de actualiteit en geeft zijn ongezouten mening.

Liberalen liegen.

Reeds drie weken geleden vroeg ik me in mijn zondagse column af hoe lang we nog een leugenaar in de Wetstraat 16 gingen tolereren. Voor mij was het trouwens al bijna twee jaar duidelijk dat Alexander De Leugenaar eigenlijk nooit premier had mogen worden. Als voormalig lid van zijn niet al te liberale partij wist ik natuurlijk al dat hij het niet zo nauw neemt met de waarheid en dat hij er zijn hand niet voor omdraait om anderen voor de bus te gooien als hij er zelf beter van wordt. Wat hij met Eva De Bleeker deed was dan ook al geruime tijd zijn handelsmerk. Hij heeft nog andere handelsmerken, maar daar komen we op terug als hij geen premier meer is. Pas dan zal de pers het aandurven om echt de wel zeer vuile was buiten te hangen. Dan zal iedereen begrijpen dat het verhaal van Eveline Dellai geen uitzondering was, maar wel al aantoonde wat voor een roofdier Alexander De Leugenaar steeds is geweest. Ik moet echter wel toegeven dat ik deze week behoorlijk onder de indruk was, positief deze keer, van onze Vlaamse mainstream media, of toch van enkele journalisten alleszins. Stilaan lijkt het erop dat enkelen het toch aandurven om hun zeer belangrijke rol als vierde macht weer op te nemen. De meeste credits deze week gaan overduidelijk naar Knack-journalist Ewald Pironet die niet één maar twee keer gigantisch raak schoot. Eerst kwam hij met “Gelekte WhatsApp-berichten bewijzen: premier De Croo sprak niet de waarheid in het parlement.” De Liegende Liberaal reageerde eerst niet en dan zeer fel. Hij pikte deze “leugens” niet en bleef in alle toonaarden ontkennen. Nadien veranderden de zogezegde liberalen het geweer van schouder en beweerden ze dat het dwaas was te geloven dat zulke belangrijke zaken via WhatsApp werden besproken. Nog later werd de privacykaart getrokken. Wat mensen via WhatsApp sturen hoort immers tot de privésfeer volgens onze gliberalen. Wat een hypocrisie toch? Deze partij heeft ons land zonder verpinken gebombardeerd met slimme camera’s die onze burgers 24/7 volgen vanwege hun idiote surveillancedrang, maar nu schieten ze in een totale kramp wanneer er zeer relevante WhatsApp-berichten worden gelekt naar de pers. Alexander bleef echter stellig volhouden dat er nooit communicatie was geweest, niet via WhatsApp en ook niet via een ander kanaal. Ondertussen maakte ook Egbert Lachaert een domme fout door opnieuw langs te gaan bij De Afspraak op Canvas. Hij werd er, niet voor de eerste keer overigens, volledig afgeslacht. Eigenlijk is het wel schitterend om te zien hoe hij zijn eigen partij verder in de afgrond duwt. De afgelopen twee jaar kon Egbert nog verschillende journalisten intimideren en dit bleek helaas ook heel goed te werken. Hij wilde dit opnieuw proberen tijdens deze uitzending waar hij tegenover politiek journaliste bij Het Laatste Nieuws Isolde Van den Eynde zat. Hij verweet er de Vlaamse media dat er zoveel te doen is rond de WhatsAppberichten tussen de kabinetten van premier De Croo en de ontslagen staatssecretaris De Bleeker. “Je zit met twee grote oppositiepartijen, het Vlaams Belang en de N-VA, die een zeer duidelijke agenda hebben over wat dit land wel en niet meer moet zijn in de toekomst.” Volgens Egbert is de impact van beide partijen in de media te groot. Dat de Vlaamse media de Vlaamse oppositie aan het woord laat vond hij dus niet kunnen. Isolde beet gelukkig van zich af: “Wilt u nu zeggen dat wij ook een agenda hebben of die agenda volgen? Dat vind ik wel een beetje kwalijk. Het is onze rol om kritisch te kijken, en als we zo’n verhaal zien…”, verdedigde ze zich. Egbert wilde haar dus het zwijgen opleggen door haar frontaal aan te vallen, maar hij had niet verwacht dat zij zo ontzettend sterk zou reageren waardoor hij zich werkelijk voor de tweede keer in evenveel weken onsterfelijk belachelijk maakte. Gaan lopen kon hij nu niet, maar de afgang was er daarom niet minder om. Onze liegende liberalen willen blijkbaar enkel nog een karakterloze blauwlinkse meelopersmedia. Misschien moeten ze in de Melsensstraat 34 toch nog eens proberen Voltaire te lezen en eens trachten te herbronnen? Deze publieke aanval op een journaliste live op TV was echt een brug te ver. In het verleden kon Egbert gelijkaardige problemen nog oplossen door een bevriende rechter te vragen een huiszoeking te regelen bij te kritische journalisten, maar deze week waren er wat te veel redacties die onze eerste criminister een leugenaar hadden genoemd dus koos hij voor een domme publieke aanval. Eigenlijk kan je dit zelfs Trumpiaans noemen. Het beste moest echter nog volgen, want de moedige Knack-journalist Ewald Pironet had nog een cartouche bewaard. “Ook in de ‘geijkte kanalen’ formuleerde het kabinet van premier Alexander De Croo geen opmerkingen bij het grotere begrotingstekort. Dat blijkt uit de communicatie waarnaar de premier verwijst en die Knack nu integraal publiceert. Het kabinet van premier Alexander De Croo (Open VLD) maakte geen enkele opmerking bij de tabellen en cijfers in de toelichting van de begroting, die door staatssecretaris van Begroting Eva De Bleeker (Open VLD) op 10 november werd verspreid. Dat blijkt uit de mail met daarin alle opmerkingen en correcties, die het kabinet-De Croo op woensdag 9 november stuurde naar het kabinet-De Bleeker. Knack kreeg die mail te pakken.”Sinds afgelopen vrijdag hebben we dus zwart op wit bewijs dat onze premier gelogen heeft. In elke normale democratie zou een liegende eerste minister ontslag nemen, maar Alexander De Leugenaar waant zich beter en slimmer dan de rest en we weten ook sinds ongeveer twee jaar dat ons land geen democratie meer is. Alexander zal dan ook niet plooien en doen alsof dit allemaal niet gebeurd is. Zijn cabinetards, zijn duurbetaalde en cocaïne snuivende consultants zijn al druk aan het nadenken over hoe ze de aandacht de volgende dagen en weken gaan verplaatsten. Misschien moet hij ook een ontvoering of iets gelijkaardigs in scène zetten en daar wat zielig over doen? Hij kan hiervoor raad vragen aan zijn vicepremier uit Kortrijk, Vincent Van Quickenborne. Gelukkig voor hem heeft hij echter (mede dankzij Christian Van Thillo van DPG Media) nog genoeg vrienden bij de regimepers die wel nog braaf in de pas lopen en deze zullen het Knack-artikel verder nuanceren. We mogen de volgende dagen verschillende artikels verwachten over de zogezegde kwaliteiten van onze zogezegde schitterende staatsman. Eigenlijk is dit ook best oké, want zo kan hij de volgende weken nog harder in zijn eigen voeten schieten. Het orkest zal nog even trachten te spelen, maar de dirigent is eerder losgeslagen wild en het zinken van het Vivaldi-schip is onomkeerbaar. Je mag en kan er daarom gerust de popcorn bijnemen, want ik kan jullie verzekeren dat we de komende weken nog grappige stoten gaan meemaken waardoor binnenkort echt niemand meer geloof gaat hechten aan onze Vivaldi-leugenaars. Eigenlijk is heel de discussie over hoe het al dan niet is gelopen tussen kabinet De Croo en De Bleeker zelfs niet relevant. Er waren immers twee ministers, zelfs twee vicepremiers, die hun handtekening hadden gezet onder de ontwerpbegroting. Met die handtekening gaven ze hun akkoord. Alleen dat is al problematisch genoeg, maar dat hebben onze reguliere media helaas nog niet begrepen. Het grootste drama is echter dat wij allemaal het gelag van deze onbekwame criministers moeten betalen. Letterlijk. Ons land heeft sinds het aantreden van Alexander De Leugenaar de slechtste begroting van gans Europa. We hebben het hoogste tekort (34 miljard euro of 6 procent van het Bruto Binnenlands Product) gecombineerd met een torenhoge staatsschuld (625 miljard). Er is geen geld voor onze kerntaken, terwijl we wel de hoogste belastingdruk van Europa én zelfs van de hele wereld hebben. Het flagrantste bewijs van het wanbeheer van het Vivaldi-regime van Alexander De Leugenaar is dat het Rekenhof de jaarrekening van de regering voor de tweede maal in de geschiedenis van België weigert. Begrijpt u dan dat er nog journalisten zijn die deze clowns durven ophemelen als briljante staatsmannen en -vrouwen?

Ondertussen vind ik steeds meer plezier in het stilzwijgen van Eva De Bleeker. Zij begrijpt zeer goed dat spreken zilver is, maar zwijgen goud. Ik vind het stilzwijgen van de voormalige staatssecretaris zelfs de beste oppositiepraat van de 21ste eeuw. Ondertussen zijn er ook veel meer Open VLD-leden die nu ook eindelijk begrijpen dat hun partijtop volledig rot is. Je moet maar liberaal zijn de laatste maanden, dan kruip je toch onder een steen uit schaamte? Ik moet mezelf verbeteren, ik moet schrijven “lid van Open VLD”, want liberaal kan je deze partij al geruime tijd niet meer noemen. Ik kreeg de laatste week dan ook verschillende berichten van verscheidene lokale voorzitters die me spontaan lieten weten dat ik vorig jaar de juiste beslissing nam toen ik mijn partijkaart ritueel verbrandde. De volgende dagen gaan er velen mijn voorbeeld volgen. De roep om een nieuwe, echte liberale partij klinkt dan ook steeds luider. Ik zou Eva aanraden om nog even te blijven zwijgen en in stilte gelijkgestemde, echte liberalen te zoeken om een nieuwe partij te lanceren. Als ze niemand van de huidige (federale) parlementsleden meenemen kan dit een groot succes worden. Velen zullen volgen en Eva kan een sterk boegbeeld worden, want iedereen weet nu dat zij wel op een eerlijke manier aan politiek wou doen. Iedereen weet ook dat haar kabinetsmedewerkers haar steeds zijn blijven steunen, want dankzij hen weet stilaan bijna iedereen dat Alexander De Leugenaar niet te vertrouwen is. Het bijkomende voordeel is dat Eva ook nog een heel aantal sappige, maar minder aangename geheimen van Alexander kent. Die kunnen vroeg of laat nog wel van pas komen. De volgende weken en maanden worden echt zeer boeiend, dat beloof ik jullie nu al.

Socialisten sjoemelen.

Het was niet alleen voor de liberalen een zware week, ook de socialisten kregen weeral rake klappen en zoals vrijwel altijd in de recente en minder recente geschiedenis heeft het te maken met gesjoemel en smeergeld. Een voormalig Duits bondskanselier, Helmut Kohl, zei ooit: “Het is makkelijker een hond rond een hotdogkraam te leiden dan een socialist rond een hoopje geld”. Zijn 16-jarige ambtsperiode was de langste van alle Duitse kanseliers sinds Otto von Bismarck, dus kan hij zich wel met recht en rede een ervaringsdeskundige noemen. De rode daders konden deze week niet tijdig het geld verbranden en gelukkig kwam de waarheid aan het licht. De Griekse sociaaldemocratische ondervoorzitster van het Europees Parlement Eva Kaili werd eerder deze week aangehouden. Ze wordt ervan verdacht smeergeld te hebben ontvangen van Qatar om beslissingen in hun voordeel te beïnvloeden. Ook Marokko is betrokken in het dossier, met mogelijke corruptie door zijn inlichtingendienst DGED. De zaak heeft trouwens ook een Belgisch tintje: vorig weekend vielen de speurders ook binnen bij Marc Tarabella van de PS. In Franstalig België is er dan ook veel meer aandacht geweest voor deze schande die ook opnieuw onze Belgische socialisten in verlegenheid brengen. Meer dan 1,5 miljoen euro aan cash hebben de speurders intussen naar eigen zeggen in beslag genomen na huiszoekingen in België en het buitenland. Het grootste bedrag vonden ze in de Brusselse woning van ex-Europarlementslid Pier Antonio Panzeri, de spilfiguur in deze zaak. De Griekse socialiste, en ik herhaal het opnieuw, de ondervoorzitter van het Europees Parlement, verdient als parlementslid €30.000 per maand maar blijkbaar was dit niet voldoende. Er werd bij haar thuis een koffer aangetroffen met €600.000 cash geld. Mocht ze wat slimmer geweest zijn had ze het argument van Amir Bachrouri (voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad) gebruikt en gezegd dat het geld van haar nonkel