Sedert vier jaar woedt er een heuse controverse over de geneesmiddelen en behandelwijzen tegen Covid-19. Sommige geneesmiddelen worden door de enen de hemel ingeprezen en door anderen naar de verdoemenis verwezen. Deze geneesmiddelen hebben ook een kostprijs, zowel in financiële termen als wat betreft mogelijke gezondheidsschade. In dit artikel gaan we wat dieper in op de
controverse.
Hoorzittingen
Onlangs kwamen ons enkele interessante cijfers onder ogen, die wereldkundig werden gemaakt door de Amerikaanse senator voor Wisconsin, Ron Johnson (hLps://www.ronjohnson.senate.gov). Deze senator heeft in de Verenigde Staten zeer waardevol werk geleverd om toch een beetje ernst en diepgang te brengen in het publieke corona-debat.
Hij organiseerde twee jaar geleden een aantal hoorzittingen waarin een aantal bekende deskundigen, waaronder Pierre Kory, Paul Maris, Peter McCullough en Robert Malone hun visie naar buiten konden brengen. Het zal niet verbazen dat die visie vaak frontaal inging tegen het officiële beleid van de federale overheid in de Verenigde Staten en het beleid van praktisch alle Westerse landen.
De cijfers die niet gezien mochten worden
Tijdens deze hoorzittingen werden cijfers getoond die bijzonder relevant zijn voor het gevoerde beleid. En precies omdat deze gegevens zo relevant waren werden ze stevig gecensureerd in de media. Als gevolg daarvan hebben ze spijtig genoeg niet veel impact gehad op het feitelijke beleid. De oorspronkelijke cijfers van 21 januari 2022 werden op 2 december van datzelfde jaar 2022 geactualiseerd en andermaal beschikbaar gesteld door de senator. Zoals je hieronder kunt zien onthullen ze heel interessante gegevens. Het aantal meldingen heeft betrekking op het aantal binnengekomen klachten over bijwerkingen.
Tabel 1: Vergelijking gemelde bijwerkingen van Covid-19 geneesmiddelen (FDA & CDC data - wereldwijd – op 2 december 2022)
Enkele toelichtingen bij deze lijst van producten
De meesten onder ons zullen zich herinneren dat een aantal artsen en onderzoekers er reeds in de eerste maanden van de ‘pandemie’ op gewezen hadden dat vroegtijdige behandeling met ivermectine evenals hydroxychloroquine (HCQ) zeer goede resultaten gaf. Ivermectine is een zeer goedkoop medicijn en wordt al decennialang heel massaal gebruikt in de strijd tegen onder meer rivierblindheid in Afrika (onchocerciase). Het is al zo’n vier miljard keer toegediend en stond ook jarenlang op de lijst van honderd essentiële geneesmiddelen van de WGO.
Hydroxychloroquine werd eveneens decennialang en wereldwijd gebruikt als anti-malariamiddel.
Dexamethason is een geneesmiddel (corticosteroïde) dat ontstekingen remt en vaak wordt ingezet als behandeling tegen Covid-19.
Tylenol wordt eveneens vaak gebruikt bij de behandeling van Covid-19. Het remt de koorts.
Remdesivir (een product van farmaproducent Gilead) werd in bepaalde kringen enthousiast verwelkomd als het eerste ‘echte’ geneesmiddel tegen Covid-19. Alleen werd dat enthousiasme niet door iedereen gedeeld. Zelfs de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) liet weten dat het onderzoek naar de doeltreffendheid van dit middel, dat zij had opgezet, niet tot gunstige conclusies had geleid.
De Europese Commissie kiest wel voor remdesivir
Deze duidelijke aanwijzing vanuit de WGO zelf werd niettemin compleet genegeerd door de Europese Commissie die op 8 oktober van 2020 een reuzecontract tekende met Gilead voor de aankoop van maar liefst 500.000 dosissen remdesivir voor een kostrijs van 2000 € per dosis. (https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/E-9-2020-006511_FR.html). Dat is een budget van meer dan een miljard euro. Later onderzoek bevestigde dat remdesivir amper effectief is en het product wordt in Nederland niet meer aanbevolen in de aanpak van Covid-19.
Een en ander heeft de Commissie er niet van weerhouden om op 19 juli 2022 een nieuw kadercontract te tekenen voor “2 250 000 flacons”. In het persbericht hierover wordt geen concreet bedrag vermeld.
(https://france.representation.ec.europa.eu/informations/union- europeenne-de-la-sante-la-commission-signe-un-nouveau-contrat-relatif-au-traitement-de-la- 2022-07-19_fr). Over dit tweede contract is amper iets te vinden op het internet. Maar uit het aantal dosissen kunnen we afleiden dat het hier andermaal over heel veel geld gaat!
Discussie
De cijfers van senator Ron Johnson zijn naar ons aanvoelen van belang omdat zij een idee geven over de achterliggende krachten die werkzaam zijn in het covid-gebeuren.
We weten reeds dat de therapieën die in de loop van het eerste corona-jaar (2020) werden uitgeprobeerd door een aantal integere artsen en wetenschappers gunstige resultaten hadden opgeleverd. Bovendien gaat het hier om relatief veilige en zeer goedkope geneesmiddelen.
Dat geldt voor ivermectine, zoals Pierre Kory en Paul Marik ten overvloede hebben aangetoond en het ook in hun behandelingen met gunstig gevolg hebben gebruikt.
Het geldt ook voor hydroxychloroquine zoals Vladimir Zelenko en prof. Didier Raoult
en anderen zo vaak hadden toegepast in hun praktijk en ook aangetoond in hun wetenschappelijke artikelen.
De hierboven vermelde (en intussen ingetrokken!) publicatie van de onderzoeksploeg van Raoult gaf heel duidelijk aan dat het gebruikte protocol zeer goede resultaten gaf: HCQ, alone or in any association, was associated with significant protection from death among outpatients (0.41, 0.21-0.79) and inpatients (0.59, 0.47-0.73).
De vroege bevindingen van prof. Raoult werden ook recent nog eens bevestigd door Belgische onderzoekers.
Helaas, onfrisse krachten hebben ervoor gezorgd, niet alleen dat deze middelen niet mochten worden gebruikt, maar ook dat de voorschrijvers ervan grof en brutaal werden aangepakt, beboet en geschorst door de bewakers van de medische deontologie en door de gezondheidsoverheden.
Ook de pers en bepaalde groepen van farma-gezinde onderzoekers hebben zeer actief meegewerkt aan het ter discussie stellen of belachelijk maken van die eerste behandelmethodes.
Zeer onlangs is nogmaals een studie opgedoken die de HCQ behandelwijzen zwaar onder vuur neemt (hLps://www.sciencedirect.com/science/arDcle/pii/S075333222301853X?via%3Dihub). Er zouden wereldwijd bijna 17.000 slachtoffers zijn gevallen. En deze boodschap werd breed uitgesmeerd in de mainstream media. Hallo? Volgens de gegevens van Ron Johnson zijn het er jaarlijks 75 over de ganse wereld. Een groot verschil toch?
De Belgische media bleven niet achter en gewagen in de titel van het artikel over 240 Belgische HCQ slachtoffers. (hLps://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20240110_93062567#:~:text=Aan%20het%20begin%20van% 20de,in%20diverse%20landen%20heeB%20 ). Bij Sciensano weten ze echter beter, want hun eigen onderzoek had in tegenstelling met deze beweringen net positieve resultaten laten zien ...
Goedkope en doeltreffende behandelwijzen tegen Covid-19 gedwarsboomd
Wie onbevooroordeeld terugkijkt op de gebeurtenissen van de afgelopen jaren kan zich alleen maar zeer bezorgde vragen stellen over het feit dat deze goedkope, doeltreffende en, indien goed gebruikt, veilige behandelwijzen van Covid-19 zo actief en zeer brutaal werden gedwarsboomd, vooral ook door officiële gezondheidsinstanties.
In Nederland is men overigens zeer ver gegaan in het boycotten van deze behandelwijzen. Artsen die hiermee hun patiënten hielpen en vaak ook genazen, werden vervolgd, geschorst en beboet. Wat Rob Elens is overkomen kan alleen maar omschreven worden als hemeltergend. Wie hierover meer wil lezen moet maar even kijken wat onze zusterorganisatie hierover publiceerde: hLps://sDchDngvaccinvrij.nl/hydroxychloroquine-de-luis-in-de-pels-van-de-vaccinindustrie/
Of, veel uitgebreider nog, wat Karoline Grashof hierover schreef, meer dan drie jaar geleden. ZiehLps://sDchDngvaccinvrij.nl/wp-content/uploads/2020/10/HCQ-Rapport-141020.pdf.
Ook in België werden de eerste, doeltreffende en goedkope behandelwijzen gedwarsboomd, zowel door minister van Volksgezondheid Vandenbroucke als door de vele spreekbuizen van de nieuwe fact-checking takken van de media.
Onze wetenschappers van Sciensano en de tv-experten waren wat dat betreft wel gematigder. Wellicht waren ze op de hoogte van het feit dat Marc Van Ranst himself al heel lang geleden (in 2004) een wetenschappelijk artikel had gepubliceerd waarin te lezen stond dat “chloroquine, een geneesmiddel dat al jarenlang wordt gebruikt tegen malaria, aangewezen is voor onmiddellijk gebruik in de preventie en behandeling van SARS-CoV infecties”.
Overigens had hij ook al heel vroeg, bij de uitbraak van de crisis in maart 2020 laten weten dat hij HCQ zou nemen, mocht hij besmet geraken met Covid-19. (Ref. Het Laatste Nieuws 22 maart 2020 - hLps://www.hln.be/binnenland/elk-ziekenhuis-krijgt-hydroxychloroquine-goed-om-22-000- paDenten-mee-te-behandelen~a4f87bf3/ )
Merkwaardig genoeg wordt iedereen die vandaag de dag op het internet op zoek gaat naar informatie over HCQ overweldigd door een lawine van artikelen die allemaal wijzen op het gevaar en de ondoeltreffendheid ervan. Daarenboven wordt de brave professor Didier Raoult in de mainstream pers nu afgeschilderd als een gevaarlijk wetenschapper die het voorwerp uitmaakt van juridische en disciplinaire maatregelen door de Franse gezondheidsoverheden.
Wie abstractie maakt van wat de pers en overheden verkondigen kan echter alleen maar besluiten dat zowel ivermectine als hydroxychloroquine wel degelijk doeltreffend waren. Daarenboven waren beide behandelwijzen (vooral ivermectine) niet alleen veilig, maar ook nog zeer goedkoop. Ook dat laatste aspect zal ongetwijfeld meespelen in de hele controverse.
Liever duur en schadelijk dan veilig en goedkoop?
Laat ons nu terugkeren naar de tabellen van senator Ron Johnson. Het relevante van deze cijfers schuilt in de duidelijke boodschap dat de van overheidswege gedwarsboomde behandelwijzen veel veiliger waren dan de dure producten die door dezelfde overheden werden aanbevolen en vaak zelfs kosteloos (dus op kosten van de belastingbetaler) ter beschikking gesteld.
Alle medicijnen kunnen bijwerkingen hebben. Het is dus belangrijk om telkens weer degelijke risico- analyses te ondernemen. Kijk even naar de sterftegegevens voor dexamethason, tylenol en remdesivir met respectievelijk 680, 1066 en 732 jaarlijkse sterfgevallen. Vergelijk dat met de cijfers voor ivermectine (16 sterfgevallen per jaar), hydroxychloroquine (75 sterfgevallen/jaar) en de griepvaccins (77 sterfgevallen per jaar).
De noodzaak van een risico-analyse geldt uiteraard ook en vooral voor de covid-injecties zelf die volgens de gegevens van tabel 1 minimaal 17.109 sterfgevallen per jaar veroorzaken.
De reden waarom de behandeling met ivermectine en hydroxychloroquine ten alle prijze moest ontkend en bestreden worden is heel eenvoudig. De Covid-19 vaccins werden op de markt gebracht onder een uitzonderingsregime, een voorlopige goedkeuring voor noodsituaties. En die uitzonderingsgoedkeuring kan en mag niet gegeven worden wanneer er doeltreffende behandelwijzen bestaan.
1 Zie h&ps://vigilantnews.com/post/can-you-overdose-on-ivermec;n-dr-pierre-korys-answer-will-shock-you/5
Op de website van de Amerikaanse Food and Drug AdministraDon (FDA) staat dit heel duidelijk beschreven:
Dus heeft men er alles aan gedaan, inclusief het terroriseren en beboeten van integere artsen, om aan te tonen dat de bestaande behandelwijzen niet doeltreffend waren en het vaccin dus absoluut noodzakelijk was. Merkwaardig genoeg baseerden zij die brutale aanpak niet op de klinische resultaten van deze artsen, want die hadden hun patiënten ermee genezen, maar wel op van hogerhand opgelegde protocollen en internationale ‘wetenschappelijke’ onderzoeken.
Het is droevig om vast te stellen dat niet alleen de farmaceutische bedrijven zelf, maar ook veel wetenschappers, bijna alle overheden en bijna alle media mee hebben gedaan met deze operaties, die ik zou durven omschrijven als schandelijk.
Het is hoogtijd dat de artsen kunnen terugkeren naar een werkomgeving en vergoedingskader waarin zij zelf in alle onafhankelijkheid een diagnose kunnen stellen en een behandelwijze toepassen. Geneeskunde is een materie die aan artsen moet overgelaten worden, niet aan politici en ook niet aan professionele groeperingen die onder controle staan van de farma-industrie.
De machtsgreep die de farmaceutische industrie tijdens de laatste paar decennia heeft gepleegd op onderzoekers, wetenschappelijke tijdschriften, professionele artsenorganisaties, regelgevende instanties, beleidsorganen en de media is ongehoord en moet echt wel ongedaan worden gemaakt.
Men zegge het voort ...Kris Panneels 11 januari 2024