Oversterfte: Het doodgezwegen onderwerp
Duits federaal gezondheidsminister Karl Lauterbach is de eerste top-politicus die de schade ten gevolge van de grootschalige inentingscampagne aankaart en benoemt.
Aanleiding
Duits federaal minister voor volksgezondheid Karl Lauterbach moet zowat de eerste top-minister in functie zijn, die de problematiek van inentingsschade publiekelijk aankaart. Dat deed hij live voor de camera van de nieuwsdienst van ZDF.
De kracht van de grote getallen
Men kan er niet langer naast kijken. Wie de media en de nieuwbulletins volgt, heeft gemerkt dat het afgelopen jaar veel meer mensen ‘plots’ overleden dan ooit tevoren. Hoe hoog die mortaliteitscijfers in de brede bevolking ook zijn, het zijn vooral de getroffen leeftijdscategorieën die verontrusten. Jongvolwassenen in de categorie 22 jaar t.e.m. 44 jaar zijn dramatisch oververtegenwoordigd. Vaak wordt gewezen op cardiovasculaire oorzaken, hartstilstand of orgaanfalen als plotse doodsoorzaak.
Dat het afgelopen jaar opvallend plots méér jongvolwassenen overleden, is niet alleen de indruk die velen krijgen, het is ook klaar en duidelijk afleesbaar in alle data. De plotse oversterfte bij gezonde adolescenten is nu zoveel hoger, dat zelfs De Morgen zich genoodzaakt zag, het fenomeen aan te kaarten. Op 13 januari 2023 kwam De Morgen met volgend bericht, “Plots vallen er 19 procent meer doden in ons land, maar Corona heeft er deze keer niets mee te maken : Het is alle hens aan dek.” Het artikel vervolgt met, “Van begin december tot Kerstmis stierven in ons land 9.294 mensen. Dat is gemiddeld 19 procent meer dan in andere decembermaanden, in jaren zonder corona welteverstaan. Maar in tegenstelling tot de vorige jaren heeft corona er deze keer niets mee te maken. Wat dan wel? Griep, RSV of zelfs fijn stof? Sciensano zoekt mee naar de oorzaak van de plotse oversterfte.”
Onze eigen Sciensano verwoordt het op haar website als volgt: “De zomer van 2022 in zijn geheel vertoont een hogere oversterfte dan de zomers van 2021 (3,5% of 1346 extra sterfgevallen), van 2020 (4,3% of 1687 bijkomende sterfgevallen) en van 2019 (3,1% of 1188 extra sterfgevallen). Bovendien is dit de hoogste oversterfte van de afgelopen 20 jaar.”
Het Britse CMI (Continuous Mortality Investigation) kwam op 17 januari van dit jaar met deze melding op haar website : “CMI says 2022 had the worst second half for mortality since 2010”. Wie naar beneden scrollt, die lees met verbijstering deze zin, “Het aantal geregistreerde overlijdens in het VK en Wales in de eerste week van 2023 ligt met 3.427 overlijdens ruim 30% hoger dan verwacht in vergelijking met de eerste week van 2019.” In het Verenigd Koninkrijk lag het aantal mensen dat in de tweede helft van 2022 overleed (26.300 + ), ruim 4x hoger dan het aantal overlijdens in de eerste jaarhelft van 2022 (4.700 + ). Merk op dat corona niet langer de oorzaak of onderliggende reden is voor deze overlijdens.
Ook in landen als Portugal en Spanje bedraagt de oversterfte om en bij de 30%. En ook daar valt op hoe de oversterfte zich manifesteert in het cohort van jonge en gezonde personen zonder onderliggende aandoeningen en hoe de doodsoorzaak niet langer valt toe te schrijven aan Corona.
In IJsland, een hermetische micro-cosmos van 370.000 inwoners met een hoge inentingsgraad, zag men in de maand juli van 2022 een oversterfte ‘all causes’ die 56% hoger lag dan het langjarig gemiddelde. Ook in Japan zijn de cijfers onthutsend. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Alle landen waar deze corona-inentingen op grote schaal werden toegediend, vertonen sinds anderhalf jaar dezelfde hoge oversterfte in vergelijking met de jaren 10 B.C. of 5 B.C. (Before Corona).
Levensverzekeraars lijden ‘plots’ forse verliezen
Tot daar de klinische en statistische gegevens. Hoe vertaalt zich dit in de brede samenleving? Zien we de eerste gevolgen daarvan reeds doorsijpele