Dirk Theuns fileert de hoofdstroommedia en stelt vast dat hun relevantie alsmaar minder wordt en kijkers en lezers massaal afhaken.
De 4e macht was een mooie eretitel van de pers, in een niet eens zo ver verleden.
Het noodzakelijke tegengewicht voor beleidsmakers en andere beslissingsnemers.
Vragenstellers. Helicopterviewers. Onthullers. Vinger op de wonde leggers, en soms erin.
Pers mag pijn doen bij wie de waarheid aan z’n laars lapt, wie de onrechtvaardigheid installeert. In feite een onmisbaar element in de democratie.
Daarom intrigeerde het beroep me wel als student.
Het is de functie van de journalist om vragen te stellen, feiten op te graven, en te tonen aan het publiek, zonder te oordelen. Er is een verschil tussen verslaggeving en opinie. Een scheidingslijn niet totaal niet meer wordt gerespecteerd. Bewaker zijn van de waarheid, hoe mooi is dat. Als tegengewicht van corruptie, machtsmisbruik en onwettelijk of onrechtvaardig overheidsbeleid. Vechten tegen onrecht was hun core business, ooit.
Dirk Theuns
Als een maatschappij correct geïnformeerd is, wordt het voor politici lastiger om de boel te bedriegen. En dus, als de boel moet bedrogen worden, moet de pers in de zak gestoken worden, er is geen alternatief. 178 miljoen jaarlijks subsidie aan Bpost, die doorsijpelt naar de kranten. Ik heb geen ander woord meer dan ‘zwijggeld’. Dat een en ander niet kosjer verliep, bewijst het ontslag van de Bpost topman, dit najaar. De gevolgen laten zich raden. Niet alleen markttechnisch is het verstorend, je kan je bv. letterlijk afvragen of DPGmedia zijn macht in NL had kunnen installeren zonder al dat Belgisch belastinggeld, maar ook inhoudelijk natuurlijk. Lezers voelen dat de eenheidsworst regeert, dat de journalist zijn rol niet langer vervult, en een soort overheidswoordvoerder is geworden. Als het van mij afhangt, mag het woord “perstituee” woord van het jaar worden. Vooral het niet tonen van bepaalde events en standpunten is onwaarschijnlijk. De wekelijkse betogingen in Londen, Parijs en heel Europa vorige zomer, die miljoenen mensen op de been bracht: geen seconde. De aanhoudende NL boerenprotesten werden weggemoffeld, en over de eenzijdige berichtgeving en leugens over Corona kan je ondertussen een bibliotheek schrijven. Ik weet van bepaalde journalisten dat ze er niet mogen over schrijven. Mijn oordeel is dan ook hard: ze zijn medeplichtig aan het verbergen van de waarheid, en daarom kleeft er in deze tijd bloed aan hun handen. Er sterven nl. mensen aan de bijwerkingen. Twitter is nu een soort “burgerpers” geworden, je ziet er als eerste wat er gebeurt in de wereld, hoe hard de pers ook roept dat het ‘fake news’ is, hoe hard de fact checkers ook hun best doen om het tegendeel te bewijzen. Zelf werd ik in november nog ‘gefactcheckt’ door de bijzondere overheidssoldaten Rien Emmery en Karin Eeckhout van Knack, die beweerden dat Schwab niet op de G20 was. Ik was een complotdenker. Een dag later stond hij in alle internationale pers op foto te schwabberen met Trudeau, en de britse premier Sunak ,op het galadiner. Afgang, Rien ne va plus, nog maar’s. De perstituees onderschatten in hun moreel superioriteitsgevoel de ‘tegenstander’ non stop. Vele lezers zien dat, en laten dat blijken. Waarom toch die waarheid verdoezelen? Verbaast het dan dat we ons afvragen wie er achter zit om die waarheid geweld aan te doen? Persberichten die duidelijk bedoeld zijn om angst te genereren, of waar je duidelijk de agenda voelt, scoren niet meer. Marginaal aantal likes, vaak letterlijk niet eens 5, voor een massamedium nota bene. Ze worden wel gelezen , want het aantal comments is spectaculair, en door de band vernietigend. Ik fileer ze met plezier mee, en dan zie je hoe de waarheid wel scoort bij de lezer. Ik voel me vaak meer journalist dan de schrijvelaar van het stuk. DS schreef deze week over “stookschaamte”. Hoe bedenk je het? Waarom zouden we dus nog 1 euro besteden aan media die blijkbaar een andere agenda hebben dan het tonen van de realiteit? Velen denken blijkbaar zo, de krantenoplages dalen spectaculair, ook in het buitenland. The Washington Post verloor dit jaar meer dan 500K abonnees. Bij ons: Het Nieuwsblad (-16,5%), De Standaard (-23,6%), de Gazet van Antwerpen (-16,9%), het Belang van Limburg (-17,6%) en De Morgen (-17,7%) (CIM) Ze houden het hoofd boven water door de subsidie, en de politiek weet dat. Daarom staat de Belgische 4de macht de facto ‘on hold’, m.i. tot het subsidiemechanisme ophoudt. Meer dan ooit: “You can fool all the people some of the time ,and some of the people all the time, but you can not fool all the people all the time.”